ALACA

sezgiler yanılmaz

Bugün yine hava kapalıydı.Kış aylarının son demlerini sevmiyorum. Çünkü kış aylarının kasvetli havasının verdiği enerjiyi başka bir yerde bulamıyorum.Yine okula gitmek zorundayım.Bunu zorunluluk olarak adlandırmak bence yanlış,okulumu sevmiyor değilim.Ama ne bileyim işte her sabah erken uyanmak daha doğrusu sabahın köründe kalkmak çok zor geliyor.Biraz daha geç kalırsam annemden azar işiticem diye düşünürken mutfaktan bir ses yükseldi."Miray anahtarlarını unutma!! evde olmayacağım.tabi dışarıda kalıp donmak istersen bu senin tercihin olur" yine annemin iğneleyici laflarının altında kalmayı başarıp otobüse binmek üzere evden çıktım.Aseni arayıp beni okulun önünde beklemesini söylemek iyi bir fikirdi ama zaten okulda görüşecektik diyerek elime aldığım telefonumu cebime atıp durağa doğru yürüdüm.Okula yakın bir yerde inip okula ilerledim.İlk ders coğrafyaydı.Uyurken anlayabildiğim tek şey arkamdaki 6'lı kız grubuna sessiz olmaları için uyaran coğrafya öğretmenimin dersin monotonluğunu bozan sesi oldu.İrkilerek uyandığımda sınıftan kahkaha nidaları yükseldi.Ama kimin umrunda?" Gülerken kullandıkları enerjiyi derslerine harcasalardı,enazından sınıfın ortalaması yükselir,her deneme sınavı sonunda öğretmenlerimizden azar işitmek zorunda kalmazdılar." diyerek kendime gerçekleri hatırlattıktan sonra tekrar uykuya dalma evresindeyken zil çaldı.Tam yerimden kalkıp Aseni bulmaya gidecekken sınıf kapısının önünde dikildiğini gördüm. O an ilgilimi sadece heyecanla bakan gözlerinin odağına topladım.Çünkü çoğu zaman somurturdu.Fakat somurtması bile güzelliğini kapatmaya yetmezdi.Koyu kahve saçlarına zıt olan beyaz teni ve ela gözleri onu ön plana çıkartırdı."MİRAY çabuk gelll!!!"Asenin seslendiğini farkettiğimde en yakın arkadaşımı övmeyi bırakıp ,yanına doğru yöneldim."miray inanamayacaksın!tahmin et noldu?"çok vefalı bir arkadaş olduğum için uykulu gözlerimle heyecan dolu bakmaya çalıştım."hmm... seni heyecanlandırabildiğine göre son zamanlarda aklını kurcalayan bir şey olmalı"...