ALACA

Aynalı oda sakinleri

     Bir yazı.
Oldukça zor okunan.
Sadece hissi var, görüntüsü zihnimin      aynalarında eksiklik.
     Bir rüzgar.
Tenimde geçen  hikayesiyle birlikte dört bir yanda...
   Birden fazla his. Yorgun his.
Ve kayboluşları...
   Kendi arafımdayım ve ona veda ediyorum. Bilincim gerçekliğe dönüyor.
Bense kayboluyorum. Sol elimde bir ağırlık hissettiğimde tamamen gözlerimi açtım. Kalbime giden damarlara tutunuyor biri.
   Gözlerim bulanıklığı sonlandırdığında metal duvarların soğukluğunu yeni farkediyordum ve yanımda kimse olmadığını .Bomboş bir odada olduğumu,soğuk bir demirin üstünde yattığımı anlayınca zihnim aynaları parçaladı ve dehşet ayna kırıklarının arasında kanadı.
Bir ıslık sesi , kaskatı bedenim, keskin acı, lekemdeki ve orman gözlerle.
     

                                  *

     Bunlardan başka bir şey hatırlamaya
Çalışsamda durağandı. Hislerim.bunun ve  Bedenimdeki uyuşukluğun hiç de iyiye yorulabilir bir tarafı yoktu.
vücuduma bağlı olan kabloların ve hareket eden tek uzvumun gözlerim olmasınında. Korku yavaştan bedenimi ele geçirirken, duvar sandığım metalin bir geçit olduğunu yanıma gelen gri bez parçalarının üzerini örttüğü şeyin duvarı tekmeleyip açmasından anladım. ŞEY? Buda ne? Oldukça uzun bir burnu yukarı doğru daralan kulakları onun bir elf olduğunu düşündürüyordu. Oldukça yaşĺıydı. Fakat Asıl sorun şuydu ki;Hergün elflerle  dolu bir okul veya evi olmayan bir Miray Karal için  bu sakinlik nereden geliyordu?      
 

                                 *
      

-" Kolundaki kabloların bir suçu yok, sadece gelirken biraz fazla uyuşmuşsun.
Öyle ya senin bile hislerini bile uyuşturmuş. Merak etme düzelmen bir yıl kadar alır."
Bu elf sandığım şey benim aklımı mı okudu? Benimle başka bir dilde konuştu, ve ben anladım? Aynı zamanda bir yıl kadar sadece gözlerimi mi oynatıcam? Lanet olsun nereye düştüm ben...
-düşmedin yükseldin.
Evet. Aklımı okudu. Geldiğinden beri gözlerime, kullanabildiğim tek uzvuma, bakmadan ellerindeki cama yazılar karalayan elf?
"elf değil küçük okyanusum.
Elfin, Ayza." Dedi simasından tanıdığım.Ve küçük okyanusu olduğum tek bir kişi vardı.Ama o... gitmişti yaşamayı nefes almayı bırakmıştı...
"Büyükanne?"