21 finding Jillian

146 16 10
                                    

Y/N'S POV
It was finally the weekends. I was stuck all morning sa dorm ko since nag announce na yung school for quarantine dahil pataas ng pataaas na nag cases dito. Tulog naman buong araw si Alex so hindi ko sya maayang lumabas.

I decided to go to kuya's cafe na rin to have breakfast and to see Jillian. Pag dating ko sa cafe, wala pa rin sya. Nakakapag taka since wala na naman syang day off kasi nagamit na nya nung exams.

"Kuya, si Jillian?" I asked him.

"Di ko din alam, di pa sya nagcoclock in. Chinat ko nga pero parang di pa ata sineseen." He said while wiping the floors.

"Di pa sya kahit pumunta dito?" I started to panic.

"Hindi pa nga-"

I immediately got out of the cafe. I tried to call her pero ang sabi she was out of reach daw. I didn't have a choice kaya I called the twins.

[Bonnie] Hello? Who si this?

[Y/N] Hello Bonnie, si Y/N 'to.

[Bonnie] y/n? Bakit ka naman napatawag?

[Y/N] kasama mo ba si Jillian?

[Bonnie] Huh? Hindi, bakit?

[Y/N] hindi sya sumulpot sa work-

[Bonnie] Work? Eh diba vlog editor sya?

Shocks ngayon pa ako nadulas. Jillian already hates me nadagdagan pa 'to.

[Y/N] next time ko na iexplain. Please contact her and tell me kung nakausap mo na.

[Bonnie] bakit, nawawala si Jill? Puntahan ba namin sya sa dorm?

[Y/N] sige sige. Hahanapin ko nalang sya dito, dito. Sabihin mo sa akin pag nasa dorm pa sya ha.

[Bonnie] sige sige. RONNIE HAHANAPIN DAW NATIN SI JILLIAN!

"Huh bakit napano?"

I heared Both of them talking kaya I ended the call myself, baka nalimutan na rin sa pag-papanic.

I was trying to call Jillian habang hinahanap hanap sya sa mga near places ng cafe. Kanina pa ako paikot-ikot.

--------------------
It has already been an hour, di ko pa din sya makita. The twins said na wala sya sa dorm nya. I started to panic more. Hindi ko naman matanong sila ate Tricia kasi baka magalala din sila. I was getting hungry and tired from running pero di ko na sya naramdaman dahil kabado ako na kung anong nangyari kay Jillian.

After searching everywhere, napunta ako sa park na pinagpinican namin nila ate Aika. I saw Jillian's figure sitting in the bench. As I was about to approach her, nakita kong pinupunasan nya ata ang luha nya from her eyes. I decided not to approach her agad to see kung anong gagawin nya.

She took a deep breathe and used her phone. Bigla nyang nilagay yung phone nya from her ears, mukang may kausap.

"Hello?" Jillian said while her voice was shaking.

Di ko masyadong naririnig kung ano yung sinasabi ng kausap nya since hindi naka-speaker volume.

"Ok naman ako." She said while sniffling.

"Ano kasi......" She said while tears we're coming down from her eyes.

"Alam kong pumayag ako from working for you lalo na't as a permanent worker mo" she said while wiping her tears.

"Hindi ko rin ginusto, but my family wants me to go back to the Philippines." She said while her voice was starting to crack.

"I'm sorry maiiwan ko yung work ko dito. I didn't want to go, pero pinilit nila ako." She said.

Impossible That It Was You/ A Jillian Robredo FanficTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon