CHAPTER 15

44 3 0
                                    

*CHARLENE POV*

andito na ako sa airport maglalakad na sana ako para makasakay na sa private plain nang my tumawag sakin huminto ako sa paglakad


-"senyorita kailangan napo nating pumasok"

-"CHARLENE!!!" —- sigaw ni justine tumingin ako sa kanya anong ginagawa niya dito!!


-"iiwan mo nanaman ba ako??bakit?kailangan mo pang umalis??"

-"kailangan kong umalis dahil tapus na ang misyon ko dito"

-"please wag kang umalis sorry sa lahat patawarin moko hindi manlang kita tinuonan nang pansin "


nakatingin lang ako sa kanya habang nagsasalita siya hawak hawak niya ang mga kamay ko


-"mahal kita charlene mahal na mahal ayukong mawala ka ulit hindi kona kakayanin iyon sana bigyan moko nang isa pang pagkakataon para mapatunayan kong mahal talaga kita alam kong nasaktan kita charlene kong mawawala kapa ulit hinding-hindi ko mapapatawad ang sarili ko"



My tumulong luha sa mga mata niya bakit ganito tuwing siya ang kausap ko napipipi ako gusto kong magsalita pero hindi ko magawa ano bato !! bibigyan koba siya nang isa pagkakataon??


-"ako ang my kasalanan justine ako lagi ang nang-iiwan sayo hindi ko nagawang magpaalam sayo tuwing aalis ako pero kailangan kong umalis ngayon hinihintay nako nila lola sa london siguro hindi tayo ang para sa isat-isa alam kong makakahanap kapa nang mashigit sakin paalam justine "


tumalikod nako hindi ko namamalayan tumutulo na pala yong luha ko!!shet!! bakit ngayon pa diba pwedeng mamaya nalang!!!lumakad nako pero my yumakap mula sa likod ko


-"Don't leave me here alone"

-"ano ba justine!!bitawan moko!hindi kita mahal!!kahit kailan hindi kita minahal"

 lalo akong naiyak sa sinabi ko kailangan kong sabihin yoon para lumayo na siya sakin kumalas siya sa pag kakayakap sakin!!


-"hindi totoo yan charlene alam kong mahal ko" umiiyak narin siya bakit ang tanga-tanga ko lagi ko nalang sinasaktan ang taong mahal ko arrrgghhh


-"totoo ang mga sinabi ko justine hindi kita mahal"

-"alam mo charlene sana pinatay mo nalang ako ang sakit subrang sakit"


{A/N forevermore yan ahh hahahaha hindi kase ako makaget-over doon ee xD}

pag kasabi niya yoon umalis na siya lalo akong naiyak subrang sakit pala pag tinalikoran ka nang taong mahal mo napaluhod nalang ako umiyak lang ako nang umiyak doon subrang tanga ko naiinis ako sa sarili ko!!


______________________

*JUSTINE POV*

BAKIT ganito mahal na mahal ko siya hindi ko manlang kayang pigilan siya sabi niya mahal niya ako pero bakit ganito nagbago na!!subrang sakit diko nakayanan yong sinabi niya sakin !! kala ko hindi na kame maghihiwalay kala ko mamaging masaya na kame bakit ganito!!bakit??gusto kong magwala bakit charlene!!nanatili lang ako sa car ko hanggang sa maisipan kong umuwi nalang ako pagkarating ko sa bahay nadatnan ko si ate xyrene na naka upo sa sofa


-"napigilan moba siya??"

-"hindi" tipid kong sagot umakyat nako sa kwarto ko gusto ko nang magpahinga bago pako makapasok


-"wag kang mawalan nang pag-asa magiging okay din kayo malay mo my dahilan siya kaya niya ginawa iyon kong kailangan mo nang makaka-usap katukin mo lang ako sa kwarto ko" hindi nako umimik pa tuluyan na kong pumasok sa kwarto ko at nahiga sa kama haytzs

______

"GOTTA BE YOU"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon