The Way [ChenBaekYeol]

UMPISA

"Hi. I'm Kim Jongdae. Chenforshort," wika nya pagkatapos ay nginitian ako't iniabot ang kanang kamay nya para makipagkayan.

"B-byun Baekhyun. Y-you can call me B-Baekhyun." iniabot ko ang kaliwang kamay ko para kamayan sya. Pero shit, ba't ako nautal?! Dahil ba sa ngiti nya? The way he smiles at me, pakiramdam ko ay lumiwanag ang mundo ko.

I love the way his eyes being small, those lips reached ear to ear and his cheekbones being highlighted when he gave me that smile. Baekhyun, ano ba? Magtino ka!

"I'm so sorry. I'm late." sabi nya. Halata ang pagmamadali sa ayos nya dahil ang damit nya ay medyo gusot at ang buhok nyang kulot na kulay tsokolate na bagay sa kanya ay medyo magulo, "Ako lang ba ang hinihintay? Luhan Hyung, ayos na ba?" tanong nya at binalingan si Luhan Hyung.

"Di a-attend si Suho, may gagawin daw. Wala pa si Kyungsoo, kindly call him. Aayusin ko lang yung mga gamit natin." sabi ni Luhan Hyung at saka umalis para ayusin ang mga gamit namin. Kinuha naman ni Chen ang cellphone nya sa kanyang bulsa para tawagan si D.O.

"Baka kasama nya na naman si Jongin? Ang dalawang 'yon talaga," bulong nya pero narinig ko pa rin. Tinapat nya ang cellphone nya sa kanyang tenga para makausap si D.O.

Habang kinakausap nya sa cellphone si Kyungsoo, napatingin ako sa Adam's apple nyang nagtataas-baba.

Damn, I love the way he talk. Parang naaakit ako sa simpleng pag-galaw ng Adam's apple nya. W-wait. Byun Baekhyun, are you crazy? Shiz.

"Miss, ingat naman oh." sabi nya habang hawak ang dalawang braso ko. 

"Baek, okay lang?" baling nya sa akin.

"O-oo. Di naman masakit." ngumiti ako sa kanya pero napatingin ako mga kamay nyang nakahawak sa dalawang braso ko. Bakit parang may kuryente? 

Shit, even in the way he touch me, kinikilabutan ako. Parang may spark? S-spark? Anong alam mo Baekhyun?!

"S-sorry oppa. Nagmamadali kasi kami e. Sorry talaga." sabi nung isa at nagbow sila parehas.

"Ayos lang. Basta ingat next time ah?" sabi ko sa kanila saka ngumiti.

"Sorry talaga." sabi pa nung isa. Tinanguan na lamang sya ni Chen at umalis na sila.

Chen, yung kamay mo.

"Call me baby call me baby. Call me baby call me baby. You know my name girl~" pagkanta ni Kyungsoo habang si Chen naman ay sumasabay sa tugtog. Pinapanood ko silang sumayaw at kumanta hanggang sa napako ang tingin ko sa kaniya.

Fuck, I love the way he dance. Maybe he's not the best of dancers like Kai and Lay Hyung pero, bakit ganun? Sya ang pinakamagaling sa paningin ko. 

The way he move his feet, the way he sway his hips, I love it all.

"Baek." pagkuha nya sa atensyon ko.

"Bakit?" taka kong tanong sa kanya. Andito kasi kami sa benches sa tabi ng field. Pinapanood naming maglaro ng soccer sina Luhan hyung at Xiumin hyung, "May dumi ka." tapos ay ngumuso sya. Pinunasan ko ang mukha ko ng panyo, "Meron pa ba?" tanong ko.

"Aish, ako na nga." wika nya tapos ay pinunasan ang gilid ng labi ko, "Tapos na. Wala na." sabi nya at ngumiti.

Magpasalamat ka Baekhyun! Wag mauutal. Wag mauutal. Wag mauu- "S-salamat." Bakit ako nautal?! Kainis. Ibinalik kona lang ang tingin ko sa field. Habang abala ako sa panunuod kila Luhan at Xiumin hyung, pakiramdam ko ay tinitignan nya ako. Nakakailang.

"B-bakit? May dumi pa ba?" tanong ko sa kanya. Ngumiti lamang sya, "Wala." tapos ay tinitigan ulit ako. Tinignan ko rin sya. Mata sa mata. "Chinito ka pala?" bumaba ang tingin nya sa ilong ko, "Matangos din yung ilong mo." dumako naman ang tingin nya sa labi ko, "Mapula at manipis ang labi mo ah?" tapos ay may ibinulong sya ngunit di ko narinig.

Ibinalik ko na lang ang tingin ko sa field. Naiilang talaga ako. 

The way he stareatme, parang ako lang nakikita nya.

"Baekhyun," tawag nya sakin. "Bakit?" masigla kong tugon.

"Ayoko na." huminto sya sandali, "Ayoko na sa'yo. Wala kang kwenta. Dun ka na lang kay Chanyeol. Mas mahal ka nya."

"A-ano bang sinasabi mo? Ano ka ba?! Ikaw lang ang m-mahal ko no." I faked a laugh para mapigilan ang pag-agos ng luha ko.

"Di na kita mahal. Nakakasawa ka.You're not enough for me." sabi nya pagkatapos ay tinalikuran ako. Pinanood ko na lamang syang mawala sa paningin ko. Gustong-gusto ko syang habulin ngunit bigla akong nawalan ng lakas.

Isa-isa nang tumulo ang mga luha na pinipigilan ko. Napa-upo na lang sa sahig. Anong ginawa kong mali? Ginawa ko naman lahat ah?

Baka naman talagang di lang talaga sapat?

Chen, the way you hurt me, kahit masakit, mas minahal kita. I love everything about you. I love the way you walked out my life. I love you, Chen, the way you are.