Rei pov:
Gabi na ng magising kame ni dams at ngayon ay kumakain na kame....wala na din sila tita at tito umuwi na daw ito kanina....
"So ano ng balak nyo cohen?"tanong ni papsy kay kuya,kame naman ay tamang tingin lang sa kanila...
"I dont know"sagot ni kuya na syang ikina kunot ng noo ni papsy....
"Huh?so wala kang balak?"ani pa si papsy sa kanya...
Hindi kumibo si kuya mukhang nag iisip pa ito ng sasabihin nya kay papsy....
"Dapat nyan e nag plaplano na kayo kung kailan ang kasal habang hindi pq lumalaki ang tyan ni mary"dag dag pa nya....
"Oo nga namn kuya"pang sang ayon ko kaya masama itong tumingin sa akin pero nginitian ko lamang,pero ngiting mapang asar ang binigay ko sa kanya....
"Ehhh pag uusapan pa namin lo ni mary kung kailan"ani ni kuya habang nakatingin kay mary...
Yown*
Ani ng dalawang kaibigan ni kuya which is alexander and jack...
Nag si tawanan naman kame habang si kuya ay masama ang tingin sa amin....
"Good to know that,akala ko wala kana talagang balak"ani ni papsy at staka naman bunaling sa akin ng tingin...
Lagot!ako na namn ang nakita bwesit...mabilis pa sa alas kwatro na umiwas ako ng tingin at tumagilid ng kaunti para hindi ko sya makita na nakatingin sa akin....
O my god!!!
"O ikaw namn rei ano na?"tanong ni papsy....
"Anong ano na papsy?"tanong ko dito pero hindi ako nakatingin sa kanya...
Amputik!!!
Narinig kopa ang mga mahihinang tawa nila....
"Wala ka ding balak mag pakasal?"tanong pa nito...
Pero di ako umimik....wala kase akong sasabihin dahil hindi pa namn namin ito napag usapan ni dams....
Unti unti akong humarap kay papsy na sana ay hindi kona ginawa dahil nakatingin din pala ito sa akin....
"Hehehe ewan"akward na sagot ko rinig ko namn ang mahihinang tawa ng mga kasama ko kaya tinignan ko sila ng masama na syang ikinatahimik nila...
"Magaling ka talaga rei,parang kanina sang ayon kapa sa kuya mo tapos ngayon ano na ikaw namn ang natameme dyan"nakangising ani ni papsy na syang ikina simangot ko....
Narinig kong tumawa si dams kaya tumingin ako sa kanya...
"Wag kang tatabi sa akin mamaya"ani ko dito na ikinatigil nya...
"Hon naman"maktol nito...
"Bahala ka dyan"anas ko dito ito namang demuho kong mga kaibigan tawa ng tawa dahil sa itsura ni dams na ngayon ay nakangusong nakatingin sa akin...diko sya pinansin at ipinag patuloy na lamang ang pag kain....
"Hmppp"rinig ko pang asik nito bago nag patuloy sa pagkain nya....
"Kailangan next week maikasal na kayo cohen at mary"ani ni papsy na syang ikinatango ni kuya at mary...
Ay sana all!
Maya maya pa ay natapos na kameng kumain kaya tumayo na kameng lahat at staka na pumuntang sala di pa rin kame nag papansinan ni dams bahala sya dyan....
Umupo ako sa sofa at sya naman ay tumabi sa akin....
"Hon sorry na"bulong nito sa bandang tenga ko...
YOU ARE READING
The Hoodie Girl
General FictionThe girl who always wear a hoodie Students and others people called her wierd because she always wear a hoodie No one can see her face even his brother but there are two people known his face and this is her mom and dad. But her mom died and her f...