𝐭𝐚𝐭𝐭𝐨𝐨 𝐚𝐫𝐭𝐢𝐬𝐭 [𝐭𝐨𝐝𝐨𝐛𝐚𝐤𝐮𝐝𝐞𝐤𝐮]

1

Yattığı yatakta kıvrandı gözleri kapalı bir şekilde sağa sola döndü. Ayak bileğinde hissettiği soğuklukla gözlerini araladı. Onu karşılayan loş ışıklı bodrum katıyla gözleri büyüdü. Derin nefesler alıp ne olduğunu anlamaya çalıştı. Güçsüzleşmiş bedenini yavaşça doğrulttu, üstünde olan kalın yorganı parmaklarıyla hafifçe kavradı. Üstünden itti yorganı, kafasından tonlarca soru geçiyor sakin kalmaya çalışıyordu. Ayak bileğinde olan zincire takıldı gözleri, bağdaş kurup ayağını kendine çekti. Kalın zinciri ayağından çıkartmaya çalışırken bodrum zincir tıngırtısıyla yankılanıyordu.

Aradan geçen dakikalarla ellerini zincirden çekti. Açılmıyordu hiç bir şekilde, sinirle ayağını kendine çekti. Boyu yetmeyen zincirle birlikte bileğini korkunç bir acı sardı. Gözleri dolmuştu anında, çok sert çektiği için canını yakmıştı. Kemiği içten içe sızlıyordu.

Sertçe açılan bodrum kapısıyla nefesinin kesildiğini hissetti Yeşilli genç, merdivenlerden küfür ederek inen kırmızı beyaz saçlı biri onun arkasında ise onu durdurmaya çalışan sarışın biri vardı. "Bak bişi olacak çocuğa sonra bir daha yanımıza yaklaşmaycak biliyosun ürkek bişi üflesen korkar." Demişti melez, arkasındaki sarışına bakarken. Melez kafasını izukuya çevirmiş kendisini izlediğini fark etmesiyle gülümseyip yanına yaklaşmıştı.

Zincirin izin verdiği kadar geriye kaçmıştı Yeşilli. Derin nefesler alıyor aklından geçen tonlarca senaryoyla korkusuna korku katıyordu. Sadece gözlerinden yaşlar akıyordu konuşamıyordu bile. Acımayan bacağını kendine çekmiş, gözleriyle ikiliyi izliyordu. Melez yavaşça yerde olan yatağın kenarına oturdu, yüzünü izukuya çevirdi. "Neden ağlıyorsun?" Cevap vermedi kafasını dizine doğru gömdü iyice.

Melezin ona yaklaşıp elini hafifçe kaldırmasıyla ellerini yüzüne siper etti hızla, "V-vurma" dudaklarından sabahtan beri ilk defa kelime dökülüyordu. İkili dona kalmış şaşkınlıkla birbirlerine bakıyorlardı. Melez yavaşça yeşillinin kolunu yakaladı kendine çekti ve sarıldı. Karşısındaki beden onu itmeye çalışsa da sıkıca sarıldı. "Bırak beni lütfen" çocuğun hıçkırıkları odada duyulmaya başlayınca Melez elini çocuğun ensesindeki saçlara attı, nazikçe okşamaya başladı.

"Shh kötü bir şey yok sana bir şey yapmayacağız, sakin. Korkma izuku."

Hayatında ilk defa biri ona sarılıp saçlarını okşamıştı, istemsizce sakinleşmişti. Hıçkırkları durdu kafasını hafifçe kaldırıp tanıdık yüze baktı. "Tamam, şimdi bana neden ağladığını söyler misin?" Tatlı tatlı soru soran meleze baktı çekinerek. "Ayağım" diyebildi sadece. Melez hafifçe bedenini çevirdi ve izukunun ayağına baktı. Zincirin sebep olduğu kızarıklık çok yakın bir zamanda moraracaktı. "Siktir, Katsuki gelir misin?!" Olayları dalgın hir şekilde izleyen sarışın hızla melezin yanına adımladı. Çocuğun bacağının halini görmesiyle zinciri çıkarmış. Shotoya bakmıştı. "Bana üst kattan ilaç çantasını getirsene". Melez kalktı ve merdivenlerden  doğru çıkmaya başladı, ardından gözden kayboldu.

İzuku bacağını izleyen sarışına bakıyordu. "Neden bu kadar sakinsiniz sorun çıkardım bağırıp çağırmanız gerekmez mi" Katsuki hafifçe gülümsedi bu sözlerin üstüne. Elini izukunun yanağına koydu hafifçe sürttü geri çekti. "Seni kaçırdık, bağırıp çağırman kendine zarar vermen ya da bize zarar vermeye çalışman az çok beklediğimiz şeylerdi."

Yeşilli gözlerini kaçırdı karşısındakinin bedenden, "Eve gitmek istiyorum." Katsukinin gülen yüzü istemsizce soldu. İzuku korkarak geri cekildi. Yanlış bir şey demişti, korkuyordu. "Ü-üzgünüm..." Sarışın çocuk elini yeşillinin yanağına koydu, titreyen bedeni izledi. "O adamın sana yaptıklarına rağmen eve gitmek istemeni anlamıyorum, korkuyorsun tahmin edebiliyorum eskiden dövme yaptığın iki müşterin tarafından kaçırıldın. Tahminimce sana kötü şeyler yapacağımızı, bir şeye zorlayacağımızı düşünüyorsun. Fakat hayır. Seni sadece bizimle burada kalmaya zorlayacağız. Geri kalan boyunca istediğin gibi takıl, kendini yaralamadığın sürece her şey normal olacak."