𝐭𝐚𝐭𝐭𝐨𝐨 𝐚𝐫𝐭𝐢𝐬𝐭 [𝐭𝐨𝐝𝐨𝐛𝐚𝐤𝐮𝐝𝐞𝐤𝐮]

4

kaldığı odada bulduğu roman tarzındaki kalın kitabı eline almış kafasını dağıtmak için içine gömülmüştü, kafasındaki tonlarca düşünceyi susturmaya çalışıyordu. iki büklüm olduğu koltukta doğruldu artık ezberlediği odayı bir daha inceledi, son bir haftasını burada geçirmişti. katsuki ve shoto evin içinde dolaşabileceğini söylemişti ama yemek dışında odadan çıkmıyordu. genel olarak odadaki kanepede tüm gün oturup sessiz kalırdı. geceleri katsuki ve shoto odaya gelip üç kişi için yeterli büyüklükte olan yatağa yatıp onu da gelmesi için çağırırlardı. izuku onların yanında yatmayacağını defalarca söylemiş olsa da katsuki onu uyuduktan sonra sırtı ağrımaması için yatağa yatırıyordu. sabah bu konu hakkında ufak bir kavga çıkıyordu ardından günler tekrar ediyordu. boğulmaya başlamıştı izuku artık, kafasındaki düşünceler beynini kemiriyordu bir nevi.

zor da olsa kendisini oturduğu yerden kaldırmış odanın içinde dolanmaya başlamıştı. dolap kapaklarını araladı ve kendisine giymek için bir parça kıyafet aldı. alırken de dolaptaki tüm katlı kıyafetleri bilerek dağıtmıştı. planlarına göre düzen hastası katsuki bunu görünce onu kapının önüne koyacaktı ardından da boktan hayatına geri dönecekti. kolundaki saate baktı, normalde bu saatlerde katsuki eve gelirdi ama bu gün gelmemişti. ne kadar odanın dışına çıkıp shotoya sormak istese de inat etmişti, biri ölse bile bu odadan çıkmayacaktı.

düşüncelerinin arasındayken aynadaki yansımasına takıldı gözü, bedenen çökmüştü. kendine o kadar odaklanmıştı ki shotonun mutfaktan gelen çığlıklarını fark etmesi zaman almıştı.

"HASSİKTİR EV BU SEFER YANACAK İMDAT"

shoto kolay kolay sesini yükseltmezdi panikle odadan çıktı ve sesin geldiği tarafa yani mutfağa koştu. karşılaştığı manzara oldukça korkunçtu, shoto elinde bir bardak suyla geriye kaçmış, ocağın üstündeki tavadan ise tavana kadar uzanacak şekilde alevler çıkıyordu. hiç bir şey yapmayabilirdi ama kesinlikle tavadan çıkan bir yangınla ölmek istemiyordu yeşili genç, hızla mutfağa adımladı masanın üstünde duran bezlerden birini aldı, ardından shotonun elinden su dolu bardağı aldı ve elindeki bezin üstüne çevirdi. korkarak da olsa elindeki ıslak bezle korkunç bir şekilde yanan tavanın üstüne attı, ocağı kapattı. alevler sönmemiş biraz durgunlaşmıştı. yeşilli mermerde asılı olan bezlerden bir kaçını aldı ve lavabonun altında ıslattı, az önce yaptığı şeyi tekrarlardı. alevlerden arınmış sıcak tavanın sapını bir bez yardımıyla tuttu fakat elinin bir kısmı o panikle açıkta kalmış yanmıştı, shoto izukunun elini yaktığını fark etmesiyle ileri atıldı ve izukunun elinden çıplak elleriyle kızgın tavayı almaya çalışırken sağ elinin avcunu yakmıştı. yeşilli ise tavayı lavabonun içine bırakmış üstüne akması için de soğuk suyu açmıştı.

tavayı bırakmasıyla elinin acısıyla bir inilti ağzından çıkmıştı. elini diğer elinin üstüne bastırmış hızlı hızlı nefesler alıp veriyordu. "tanrım! izuku iyi misin!?" shoto panikle izkunun yanına çökmüş acısını geçirme için bir şeyler düşünürken kolundan tutup banyoda soğuk suyun altına tutmasını sağlamıştı. yeşillinin canı yanıyordu tonlarca dövme yaptırabilir veya piercing deldirebilir di yanık acısını çekmektense. kendi elini soğuk suyun altındayken shotonun kızarık olan acunu fark edip soğuk suyun altına çekmişti.

"bana iyi misin diyene bak asıl sen iyi misin?" shoto omuz silkti.

"emin ol daha kötü yanıklar yaşadım bu hiç bir şey." dedi ve sağ tarafındaki kırmızı tutam saçlarını geri çekti ve yüzüne yerleşen yanık izinin ortaya çıkmasına izin verdi. sonra gülümsedi.

"küçükken nefret ederdim bu yardan ama katsukiyle tanıştıktan sonra beni yaışıklı gösterdiğini düşünmeye başladım."

yeşilli oraya geldiği onca günden sonra ilk kez gülümsedi hatta kahkaha attı. "yalan yok seni çok hoş gösteriyor." shoto gülümsemiş, istemese de hafif kızarmıştı. ardından ikilinin elleri hala soğuk suyun altındayken melez sırtını soğuk fayanslara yaslamıştı. "teşekkürler.. ne bilim böyle bir lafı senden duymak.. ah boşver."