The Truth Of Fantasy

Hoofdstuk 5

Marit, Gerald, Raymon en Marf waren mee gegaan naar het vliegveld. We staan te wachten tot Kyle en ik het vliegtuig in mogen.
Er komt een stewardes naar ons toe om te zeggen dat we zo moeten instappen . Marit barst in tranen uit en Gerald pinkt ook een traantje weg. Marf staat er een beetje ongemakkelijk bij.

Marf is een lange dunne gespierde jongen met zwart haar en groen, oranje ogen. Hij heeft volle wenkbrauwen waar hij mee kan dansen. Hij heeft een super leuke kleding stijl. Hij maakt vaak grappen maar hij toont niet zijn emoties.

Marit geeft me een knuffel. Ik laat haar los en Gerald geeft me ook een knuffel. Als hij me los laat, heeft hij rode ogen. Ik draai me om en wil weg lopen tot ik Marf nog in mijn ooghoek zie staan. Hij kijkt somber naar zijn schoenen. Kyle loopt voor me en zegt: "Kom Tessa, we moeten instappen." "Ga maar alvast. Ik kom er zo aan." zeg ik.
Kyle loopt het vliegtuig in.
Gerald staat Marit te troosten. Hij geeft haar een knuffel.
Ik ga voor Marf staan die nogsteeds naar zijn schoenen staart.
"Marf" zeg ik. Hij kijkt op en kijkt me recht in mijn ogen aan. Ik zie nu pas hoe mooie ogen hij heeft en even valt mijn mond open. Ik herstel me snel en ik zie dat Marf me nogsteeds aan kijkt.
Ik zie dat zijn ogen nat zijn. Ik kijk hem even raar aan omdat ik hem nooit heb zien huilen. Hij weet dat ik het zie en wrijft in zijn ogen.
Terwijl hij dat doet, probeer ik hem zo goed mogelijk een knuffel te geven omdat hij heel lang is en ik aardig klein. Hij lacht even, stopt met wrijven en omhelst me met zijn grote, sterke armen zodat ik helemaal in hem verdwijn. Ik kijk onder zijn arm door en zie Raymon jaloers kijken. Ik trek me er niks van aan want Marf is gewoon een vriend. Hij laat me los en geeft me een kus op mijn wang.
Ik loop naar Raymon kijk hem aan en hij kijkt somber. Ik ga op mijn tenen staan en sla mijn armen om zijn nek en geef hem een lange zoen. Even schrikt hij maar dan slaat hij zijn armen om mijn middel.iedereen staat met grote ogen te kijken. Marit zegt: " Moet je me wat vertellen?!" ik zeg:" Nee eigenlijk niet." en ik lach. Ik leun naar achter en kijk hem aan. "Je hebt mijn nummer toch?" zeg ik. Hij knikt. Nu moet ik echt gaan zeg ik. Ik geef hem nog 1 kus, zwaai naar de anderen en ik draai me om en loop de slurf in. Ik kijk nog 1 keer om naar mijn vrienden en dan moet ook ik huilen.
Ik loop het vliegtuig in en begroet de stewardessen en de piloot. Dan zoek ik de stoelen waar ik en Kyle zitten.
Ik zie Kyle en ik ga naast hem zitten.

Een halfuur later wordt ik wakker door een dikke snurkende vrouw die voor me zit. Ik zit helemaal klem omdat ze haar stoel naar achter heeft gedaan. Ik kijk naar Kyle en ik zie dat hij naar me aan het kijken was.
"Wil je wat eten of drinken?" zegt hij. "Ja, een flesje water alsjeblieft." zeg ik.
Even later komt de mannelijke versie van een stewardes aan met mijn water. Hij ziet er knap uit, maar hij is veel te oud.
"Hier is uw water mevrouw."
Ik pak het aan en neem een slok.

Opeens hoor ik mijn telefoon gaan. Ik word gebeld door Marit.
"Hallo, met Tessa?" zeg ik.
"Tess, er is iets vreselijks gebeurt! Udhakjsnrbrhdsjajbebejwkwbbr...."
"Wordt eens rustig Marit ik versta er helemaal niks van!" zeg ik.
"Marf is net aangereden door een auto! Hij ligt in het ziekenhuis en is zwaar gewond! De dokters weten niet of hij het wel redt..."