Audrey's POV:
" Ganyan po ma'am, ay mali po wag po dyan, dyan ay ! " muntikan ko ng mahulog yung lalagyan ng binake kong cupcakes. Para sakin yun tsaka kay Manang pero sa tingin ko marami pang matitirang cupcakes kung para samin lang to. Umalis saglit kasi si Z kaya nagkatime akong maging free saglit.
" Ay sorry manang ah. Kung di ko maayos na nailagay ang mga cupcakes. Buti na lang nandyan ka para saluhin tong cupcakes."
" Okay lang po ma'am!"
Kumuha siya ng isang cupcake saka tinikman.
" A-ano po manang masarap ho ba ?"
First time ko lang kasi na magbake. And alam kong hilig nina Daddy at Mommy ang mga cupcakes. Kaya nga I'm trying my best na gumaling sa pag bake.
" Masarap naman iha. Yun lang nakulangan sa cream , eto oh lagyan mo." Tapos binigay nya sakin yung cream. Saka ko naman nilagyan ang mga cupcakes. Tinulungan na rin nya ako sa ibang cupcakes.
Tapos ng malapit ng matapos lahat sinabihan ko si manang na ako na.
" Umm manang, ano pong tingin nyo sakin nung una nyo kong makita ?"
Tumigil saglit si Manang sa pag chop ng mga sibuyas at bawang, magluluto kasi siyang adobo.
" Alam mo ma'am sa totoo lang akala ko po boyfriend or fiance nyo po si Sir. " huh ?
" Ah bakit naman po ? Eh ang totoo nyan kinid-- " hindi ko pala pedeng sabihin yun. " Uhm, kasi manang friends lang po kami nun eh." Kahit hindi. No choice ako eh.
" Ahh ganun ba ? Kasi ikaw lang ang kaisa-isang inuwi ni Sir Xander dito po eh. Tsaka kung may man hater man, siya naman po ang Woman Hater! Kasi po ayaw na ayaw nyang natatabi sa mga babae! Lalo na .. Kapag maingay. Kaya nga po ingat na ingat akong matabi kay Sir eh kahit may katandaan na ko kasi nga po sensitive si Sir."
" Ahh, ganun po ba ? Ahh sige po. Dun muna ako sa garden."
" Sige, ma'am."
" Pero, bakit po ba walang ibang tao dito ? Kayo lang po saka si sir nyo ?"
Last na to. Curious kasi ako eh.
" Ah ma'am matagal na po kasing ulila si sir. "
" Ah sige po una na po ako. Pakilagay na lang po sa ref yung cupcakes."
Nakakapagtaka naman na Xander ang tawag sa kanya ni Manang ? Eh, Z naman ang nakikita ko sa mask nya.
Palakad na ako sa garden ng may napansin akong isang bag sa black na pinto.
Yun ang bag ko ah!
Kinuha ko agad yun and sadly, wala akong nakita sa loob nito. Mayaman naman siya ah ? Bakit kailangan nya pang magnakaw ng phone!
*TING*
May landline naman dito eh kaya possible na makatawag ako.
Naglakad pa ako, libot libot.
After 174683616 years, nakita ko na rin ang landline nila. Nasa sulok lang pala ng dishwashing area. Bigla kasing nawala si Manang kaya di ko na rin natanong kung nasan.
" Umm, sino kaya tatawagan ko ? Nakalimutan ko na rin ang tel. Phone number ni Daddy kasi di na masyadong gamit. Umm, except from Chelsea's number. Kasi way back when we're still close lagi kaming magkatelebabad sa telephone. Pero... Magkagalit kami eh.. Though ako lang lagi ang nangaaway. Hmmm, bahala na nga!"
Dialling ***-**-** ...
[ Hello po this is Shin Family, may I help you ?]
" Uh, he-hello this is Audrey Cess Kye-Won. Can I talk to Mr.Shin for a while please ?"
BINABASA MO ANG
Love me ? Or not ?
Teen Fiction© bluisheyelover Kung ang pag-ibig ay minsan lang edi sana nilubos ko na. Pero nung nilubos ko , ito ang napala ko.. natalo ako sa larong to. Dahil ang minahal at nagmahal sakin ay ang pinaka kriminal na taong nakilala ko. Kaya nararapat siyang mama...
