Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Uzun yıllar boyunca hikayeler çocuklara anlatıldı sadece. Yalnızca çocukların bu hikayelere inanacak kadar saf olduğunu düşündüklerinden yapıyordu bunu insanoğlu.
Peki ya bu nasıl başladı? Bu hikayelerin çocuklara anlatılması gerektiğini düşünen kimdi de bunu böyle öğretti herkese?
Hikayeler ve efsanelerin altında her daim gizli gerçekler vardı. İnsanların anlamaması fakat unutulmaması gereken bazı gerçekler.
Acımasızdı herkes. Kin, nefret, bencillik ve doyumsuzluk yayılmıştı bütün dünyaya. Ancak masallar evreni bunu kaldıramayacak kadar masumdu. Bu nedenle anlamamalıydı kimse, bazı şeyler gizlenmek zorundaydı. Fakat sürdürülmezse nasıl ulaşabilirdi bütün bunlar bu evrenin dünyadaki yansımalarına?
Anlaması gerekenin anlayacağından emin olanlar bu evreni hikayelerde saklamayı tercih etti bu yüzden. Mesajlarının bir gün yerine ulaşacağı umuduyla..
~
"Görüyor musun?"
"Siyah bir kemere benziyor!"
"Hayır, o bir gökkuşağı."
~
"Peki bir gün yanımıza gelecekler mi anne?"
"İhtiyacımız olduğunda burada olacaklar bebeğim, onlar ne zaman gelmeleri gerektiğini çok iyi biliyor."
Minik unicorn bu cümleleri daha fazla duymaktan sıkılmıştı. Bir daha gökkuşağından kayamayacaksa beklediği kişilerin gelmesinin bir anlamı yoktu. Başka ne zaman ihtiyaçları olabilirdi ki, gökkuşağının kararmış olmasından daha önemli ne olabilirdi?
Bir ön gösterime ihtiyaç vardı artık belli ki, herkesin onların geleceği inancını yitirmemesi için ufak bir fragmana. Çünkü kızlar oraya ulaşmaya çok yakındı artık. Giriş kapısını bulduklarında kavuşacaklardı renklerine.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
