*Jimin minik kızı ile duşa girmişti, saatlerce birbirlerinin saçlarını yıkamışlardı.*
"Jimjim." *Jimin elindeki kurutma makinasını kapatıp kızıyla oturduğu yatağın üstüne bıraktı ve eğilerek kızının yüzüne baktı.*
"Efendim miniğim." *Gözleri kısılırcasına güldü Jimin, çok özlemişti kızını.* "Jungkook babacığım ve Taehyung babacığım ne zaman gelicekler buraya? onları da çok özledim..." *Ardından dudaklarını büzdü minik beden.*
"Onlar daha sonra gelecek güzel bebeğim, şimdilik birlikte vakit geçirelim olur mu? mangaların seni bekliyor daha."
"Babalarım benimle oyun oynamazlar.. ama Jiminciğim..." *iç çekti ufacık beden.* "Jiminciğim senin kızın olsaydı onunla oyun oynar mıydın?"
*Lorenin sorusuyla Jiminin gülümseyen yüzü yavaş yavaş solmaya başlamıştı bile karşısında kendisinden bir parçası duruyordu ama haykıramıyordu yüzüne karşı ben senin babanım diyemiyordu.*
*Eliyle boğazını temizledi.* "Benim bir kızım var sensin güzelim." *eliyle onu gösterip göz kırptı.*
"Jimin amcan çok yalnız bir amca.. onunda bebeği olur musunuz? Hanımefendi." *Ardından yeniden kocaman gülümsedi gözleri kısılana kadar, eh bu tepkiye karşı minik Lorende hemen kocaman bir tebbesümle gülümsedi onunda gözleri kısıldı.*
"Oluuuurum! Ama ben bebeklik yaşını geçtim Jiminciğim!" *parmaklarıyla dokuz yaptı.* "Kocaman bir kız oldum ben!"
*Jimin bu duruma gülüp başını iki yana salladı.* "Prensesler asla yaşlanmaz prensesim." *onun küçücük parmaklarını teker teker öperken kalbi ağrımaya başlamıştı.*
*Kızının 1 yaşından sonraki hiçbir anına şahit olamamıştı her yaşının ayrı güzelliğini görememişti.*
*Çok şey kaçırmıştı.*
*Şimdi üzülmemeliydi bir daha, asla kızını Dostu sandığı şerefsiz Kim Taehyung'a emanet etmeyecekti bir daha, böyle bir aptalık yapmayacaktı Park Jimin.*
****
-Taehyung'tan.-
*Taehyung delirmiş gibiydi, Jungkook ondan daha beter delirmişti ikisi çalışma odasında birbirlerine düşman gibi bakıyorlardı.*
"Ağzını açma sakın! Ben karıma güvenemeyeceksem kime güveneceğim bu hayatta Jungkook?!" *Taehyung sinirini burnundan solurken Jungkook bağlamış olduğu kaslı kollarını çözüp gözlerini kıstı.*
"Karım? Görünüşüm bir kadına benziyorda benim mi haberim yok?" *göz devirdi.*
*Jungkook işine gelince kendini kadın olarak tanımlıyordu işine gelmeyince erkek.*
*Taehyung Jungkookun hastalığını bildiği halde asla ama asla sakin kalamıyordu loren yoktu resmen Yoktu adamları çalışanları bulamıyordu polislerden hala haber, yoktu.*
*Taehyung sesiz kalırken Jungkook bugün olanları tekrardan gözünün önünden geçirdi.* "Sen çaldın loreni! Bu senin planın en başından beri lorenin hem annesi olmak hemde babası olmak istedin! Bu senin oyunun bir parçası Kim Taehyung!"
*Evet.. evet Jungkook çok haklıydı bunun başka bir açıklaması olamazdı.(!)*
"Ne?" *Taehyung duyduğu şeyle kendini tutamayıp büyük bir kahkaha atmasıyla Jungkook sanki mümkün olabilirmişçesine kısmış olduğu gözlerini adeta, yok olurcasına kıstı.*
