Namjoon
Etrafın sessizliğini çekirgeler kaplıyordu
yine aynı yerdeydim. En sevdiğim şeydi, kahvemi ve en sevdiğim kitabımı da alıp kendimle vakit geçirmek beni iyi hissettiriyordu her şeyden uzaklaşıp sadece ben.
Kitabımı okurken elimde bir damla hissettim hızlıca gökyüzüne baktım ve hemen kalktım oysaki hava durumuna bakmıştım ama beklenmedik bir sekilde yağmur başlamıştı. Hızlıca eşyalarımı toparlayıp kalktım yanımda şemsiyede yok tu. Kahretsin...
Hemen en yakınım daki restoranta gittim neyse ki cok kişi yoktu herkes gitmiş dakikalar önce olan bir kaç damla sağnağa dönüşmüştü saatime bakıp ne kadar geç olduğunu anladım derin bi iç çektikten sonra bi ses duydum şaşkınlık ile baktım takım elbiseli saçları hafif ıslaktı "şey acaba telefonunuzu kullanabilir miyim?" dedi tanımadığım yabancı ses ilk defa görmüştüm onu ama yüzü nedense cok tanıdıktı sanki oyuncular gibi yakışıklıydı..
Daha sonra kullanması için verdim telefonu aceleleci bir hali vardı sanki hızlıca birini aradı ve "toplantıya yetişiceğimi düşünmüyorum sağanak başladı siz başlayabilir siniz daha sonra gelicem"
dedikten sonra telefonu verdi ince bir ses tonuyla "teşekkür ederim, beni kurtardınız "bende onu onaylarcasına kafa salladım ve güldüm. Bi an sezsizlik oldu ve birden sordu "Şemsiyeniz var mı acaba? hayir dercesine kafami iki yana salladım
"Benim var isterseniz birlikte gidelim siz bana yardım ettiniz bende size ediyim" şaşırmıştım ama teklif etmesi hoştu "tesekkur ederim cok naziksiniz" dedim ve beni metro ya bıraktı. Kendisine teşekkür ettim ve evime girdim.
Sadece bir tesadüf ama tesadüfler hayatın içine girince her bir anda değişir özellikle bir insansa...
Arkadaslar merhaba bu ilk ficim bu yüzden hatalar olursa kusura bakmayın
heyecanlıyım
umarım hikayeyi benim sevdiğim gibi seversiniz
♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
eyes close ||namjin
Fanfiction"Hep en beklenmedik anda karşıma çıkıyorsun, aklımdan ise hiç bir zaman." "Blessed be the mystery of love"
