Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@y.jeongie: passiflora'nin kafa karisikligi yaptigi ben tarafindan test edildi 2.777 beğeni, 34 yorum. [ 3 saat önce. ]
yorumlar:💬💬
@seolix: eminim ondandir askim ↪ @y.jeongie: tabı
@han.ji: su surati uzen dunya bize neler yapmaz
@f: kafani isirimmi ↪ @y.jeongie: hayir
@chang.b99: bizim dağ evinin anahtarını vereyim kafa dinle nasıl fikir ↪ @seolix: BU TEKLIFI BANA YAPMADIN AMK ↪ @y.jeongie: tek kalinca basim susmuyor ↪ @chang.b99: sen bilirsin bebek ↪ @y.jeongie: ben bilirim tassakci. ↪ @seolix: LAN ↪ @hwanghyunjin: PUAHSHQIHDQPNDLWNDLWNDLW ↪ @chang.b99: bunlar ne ara yakınlaştı amk ↪ @y.jeongie: 🙀🙀
@y: sari fake mi ↪ @y.jeongie: yok
daha fazla yorum..
bu postu beğendiniz.
-
telefondan gelen bildirimlerle sesli bir şekilde of'ladım. tam olarak üç hafta içerisinde beynim o kadar karışıktı ki, ne olduğunu çözemiyor ve çoğu şeye odaklanamıyordum. bununla birlikte midem de beni zorluyordu. ama asıl zorlayan elbette hyunjin'di. tanışalı çok olmamıştı ama, içimde ona karşı olan arzu ve biraz da ümitsizlik ele geçirmişti beni çoktan. dengemi bozansa, ilk defa bir insana bu kadar kısa sürede güvenip yakınlaşmam, fakat onun başka birine ait olduğu gerçeğiydi.
yine de devam ettim. kitaplarda geçen o "gözlerle sevmek" tabiri bu olsa gerekti. hyunjin, yaklaşık üç haftadır her gün, saati sürekli değişecek olarak yanıma uğruyordu. giderken her zamanki buketini alıyor, her döndüğünde ise bakışları daha da derinleşiyordu sanki.
asla çözemedim bakışlarını. bir üzüntü, bir mutluluk, bir boşluk.. hiç birini anlayamadım. o kadar karışıktı ki; her gün diğerinden daha dalgınlaşsa da beni yalnız bırakmıyordu.
hep gülüyordu mesela, ama gözleri gülmezdi. sanki o da hissedemiyor gibiydi. beni dinlerdi, o da konuşurdu. bu üç hafta bana üç yıl gibi gelmişti. bu gün ise, hislerimi ileri düzeye sürmeden adına basit bir hoşlantı koymuştum.
bazen felix'e sorsam mı diye düşündüğüm çok oldu. ama o şimdi bunu abartır ve ciddiye bindirirdi, daha yeni duygularımdan emin bile değilken hem kendimi hem de hyunjin'i kaybedemezdim. belki de sezmişti bir şeyler, daha yeni beraber o, hyunjin, changbin hyung ve ben akşam yürüyüşüne çıkmıştık ama bir kaç imalı bakıştan başka bir şey yansıtmamıştı bana. tabii ben bunu sonradan o günü düşündüğümde farketmiştim, çünkü hyunjin ile vakit geçirmekle meşguldüm.
