Makalipas ang isang lingo
Nailibing na si Lay.
Jen's POV
Ang huli Kong naaalala ay nakita ko ang muka niyang duguan at Hindi ko na Alam ang nang yari Pag katapos.
Sana pala Hindi ko nalang sinuot ang helmet, sana ako nalang namatay , sana nakaligtas din siya.
Araw Araw bumibisita si Jen sa puntod Ni Lay.
Makalipas ang dalawang lingo.
Mama's Jen POV
Nasan na ba ang batang yon dalawang Araw nang hindi umuuwi ang Sabi naman niya magpupunta Lang siya sa bahay nang kaibigan niya Hindi Kaya natulog duon oh Ano?
Nang Dahil sa Hindi ko na matiis ang pagaalala ko sa anak ko nagpasya na Kong hanapin si Jen.
Nagpunta ako kung kani kaninong bahay ng mga kaibigan niya ngubit wala si Jen duong ng maalala ko na Baka pumunta siya sa puntod Ni Lay.
Agad akong pumunta duon nagbabakasakali, nakita ko na nakahiga si Jen sa puntod Ni ng lapitan ko Ito ay...
Mama: ANAK KO!!! TULONG!!
Nakita ko si Jen na punong puno ng dugo hinala ko nag las las Ito sa leeg.
Isang Araw nang MalaMiG na malamig na bangkay si Jen, Hindi nito kinaya ang Pag kawala ng kasintahang si lay.
Jen's POV
Sorry mama, nagiwan ako ng sulat sa higaan ko upang Makita Ni mama.
Lay nakakainis ka kala ko ba Lang iwanan nag promise ka na mag papakasal tayo diba?! Ang Daya Daya mo mabuti pang samahan nalang Kita!
End of POV
.....
Ihihihi yun Lang po hindI kagandahan story ko first time po ei~
