Merhaba nasılsınız
.
Çok kötü durumdayım kollarım sırtım her yerim yara içindeydi bir kaç haftadır okula gitmiyordum yüzümdeki yaralar yeni yeni iyileşmeye başlamıştı bogum'un bu derece ileri gidebileceğini hiç düşünmemiştim okul da sahte flört işinin daha 1 günde bu kadar duyuracağı aklımın ucundan bile geçmezdi. Günlerdir Taehyung ve jimin'den mesaj geliyordu, bu kadar merak etmeleri beni korkutuyor bogum'un üvey kardeşim olduğunu öğrenmeleri bogum'u bu kadar sinirlendiren jimin mevzusu değildi jimin'in taehyung'la arkadaş onlarla arkadaş olmam yoongi jimin veya taehyung'la yakınlaşmam onu korkutuyordu.
Bogum taehyung'dan hoşlanıyordu okulda yakışıklı popüler çocuktu ve iyi davranıyordu herkese tabi benim dışımda. Babam beni hiç sevmemişti bogum üvey oğlu olmasına rağmen onu hep daha çok sevmişti tabi bogum'un yönelimini bilmiyordu. Babam homofobik biriydi ve hayatımızı cehennem'e çevirmişti abimin de abim seokjin evden kaçıp kurtuldu üniversite okuyor olması lazım şuan uzun zamandır konuşmuyoruz.
Abim küçükken hep birlikte bu evden kaçıp kurtulacağımız hikayeler anlatırdı bana yatmadan önce fakat öyle olmadı o kaçtı beni arkasında bıraktı ona bu yüzden kızmıyordum alışmıştım annemiz de aynısını yapmıştı o da terk etmişti bizi.
.
Taehyung
Jungkook'a haftalardır ulaşamıyorduk tamam daha öncede okula gelmemezlikler yapardı ama 3-4 gün sürerdi şimdi ise bir kaç hafta geçmesine rağmen gelmemişti. Mesajlarımıza da bakmıyordu gerçekten korkmaya başlamıştım o farklı bir insandı psikolojisi de küçükken de çok farklı çalışırdı. Jungkook ve ben küçüklükten beri tanışıyoruz fakat o hatırlamıyor sanırım beni aylardır onla konuşmak için çabalıyorum tam konuşmaya başladığımızda ortadan koyboluyor. İntihar etmiş olabileceği bile geliyor aklıma gerçekten korkmaya başladım.
2 hafta sonra
Haftalar sonra okul yolunu tuttum normal de bogum ile birlikte gitmezdik o arabayla giderdi ben yürüyerek babam öyle uygun görürdü çünkü fakat bugün ben de onlarlaydım sebebini anlamadım ama pek de umursamadım.
Okulun önüne doğru geldiğimizde babam sen in demişti, bogum'u beklemedim benle okulda gözükmek istemiyordu ki bu yüzden aynı arabayla gitmezdik okulda konuşmadık birbirimizi tanımıyor gibi yapardık keşke öyle olsaydı.
Okula girer girmez jimin'lerin oturduğu bankı gördüm hemen oraya doğru gittim beni gören jimin koşarak yanıma geldi ve sarıldı tamam şuan her yerim yanıyordu çok sıkı sarılmak zorunda mıydı yaralarım acıyordu hem bunu bogum'un görmemesi lazımdı."Jimin lütfen bırak beni"diyerek geçiştirdim onu banka oturduğum gibi diğer ikisi de hemen bana sorular yağdırdılar bogum gelene kadar.
Ah düz yazı yazmayı denedim ama pek olmadı
