Minho's Diary | Minsung

-ˋˏ1✄--------Minho's Diary

Uyarı: Bu hikaye, kesinlikle bir aşk hikayesi değildir. Yeni bir doktor ve onun psikolojik sıkıntılara sahip olan danışmanının hikayesini anlatmaktadır.

Hikayede pek çok olumsuz ve tetikleyici içerik yer almaktadır. (kan, şiddet, ölüm vs.) Karakterlerin sergilemiş oldukları kötü davranışların hiçbirini onaylamıyor veya desteklemiyorum.

Hikaye, ana karakterin günlüğü üzerinden anlatılmaktadır. Bolca zaman atlaması vardır ve tarihler tutarsızsa eğer üzgünüm. Ancak zaten tarihleri dikkate almanıza gerek yok.

Ana karakter; sıkça devrik cümle kullanımı, yazım hataları, konu sapması ve garip cümlelerle birlikte karşımıza çıkabilir.

ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ♡ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ

24 Ocak 20..

Merhaba biricik günlüğüm,

Yazmayalı epeyce zaman oldu, özledim sana kendimi anlatmayı. Ve haklı olarak sana neden yazmadığımı merak ediyorsundur.

Yaklaşık olarak yedi ay önce, aptallığım yüzünden bir kaza yaptım ve ne yazık ki biricik kardeşimin ölümüne yol açtım. Ne yazık ki Felix artık bizimle değil.

Anlatma taraftarı değilim ancak, bilmeye hakkın olduğunu düşünüyorum. Etraf karanlıktı, yollar karla kaplıydı ve ben de sarhoştum. Eve biraz daha hızlı gidebilmek için gaza yüklendim ve ne yazık ki önümde, bir süre önce kaza yapmış olan diğer araçları göremedim.

Çarpmanın etkisiyle birlikte yolun diğer tarafına doğru savrulduk. Aracımız ters dönmüştü, önce kendim çıktım, sonra da Felix'i çıkardım. O kadar çok kanaması vardı ki boynuna saplanmış olan cam parçasını bile göremedim.

Ben neler olup bittiğini anlamaya çalışırken, beyaz karlar kırmızıya boyanmaya, Felix ise boyanan kanlar kadar soğumaya başladı.

Çok yavaş bir şekilde nefes alıp veriyordu. İnan bana o anda ambulansı aramak aklıma dahi gelmedi. Soğuktan donmuştum ve ellerim biri tarafından bağlanmış gibiydi. Felix'in kollarımın arasında can çekişmesini izleyebildim sadece.

Elbette ben yapamasam da yoldan geçen başka araçlar gerekeni yapmıştı fakat ambulans geldiğinde her şey için fazlasıyla geçti. Ben o kısımları hatırlayamıyorum ve sanırım bu, benim için iyi bir şey.

Kardeşimi kasten öldürmekten ve alkollü araç kullanmaktan dolayı yargılandım, cezalandırıldım, terk edildim, kardeşimi kaybettim, ailem beni görmek istemedi, işimden kovuldum ve bunun gibi birçok şey daha yaşandı.

Her yerde Felix'in siluetini görmeye başladım. Rüyalarımda o anları tekrar tekrar yaşadım ve her gece bir kez daha kaybettim biricik kardeşimi. İşte, böyle leş gibi bir haldeydim.

Tüm bunlardan sonra neden sana yazmaya geri döndüğümü merak ediyorsundur. Sadece, eskiden yapmış olduğum gibi yaşadığım bir mutluluğu paylaşmak istedim seninle.

Hayatımın en kötü döneminde Jisung'la tanıştım. Düştüğüm karanlık çukurdan çıkardı beni, tuttu ellerimden. Yıkıntıların arasında buldu beni, yıkılmış dünyamı yeni baştan inşa etti. Önce Felix'i aldı rüyalarımdan, sonra bana bir ev verdi, arkadaşlarıyla tanıştırdı ve iş buldu.

Jisung, ailem oldu.

Artık içki içmiyorum, araba kullanmıyorum, gece dışarıya çıkmıyorum. Çünkü korkuyorum. Biliyorum, bu oldukça utanç verici ama saklayamam, korkuyorum. Jisung, korkularımın zamanla azalacağını söyledi ve ben de ona tüm kalbimle inanmayı seçtim.

Peki ya sen de benim bunu başarabileceğime inanıyor musun?

-Minho