3 Şubat 20...
Üzgünüm...
Sana her gün bir şeyler yazmak istiyorum ancak yapamıyorum. Yalnızca müsait olabildiğim zamanlarda sana yazsam sorun etmezsin sanırım. Ne de olsa bir yıla yakın bir süre boyun ayrı kaldık seninle. Ve sen, yine de kabul ettin beni.
Jisung, kendimi iyi ya da kötü hissettiğim zamanlarda yazmamın daha iyi olacağını söyledi. Kendimi her gün bir şeyler yazmaya şartlarsam eğer, bunun beraberinde sorumluluk duygusu getireceğini ve benim kötü bir şekilde etkilenebileceğimi de ekledi.
Sana Jisung'u detaylıca anlatmadım değil mi? Felix'in siluetini görmeye başladığım zaman hastaneye yatırılmıştım. İşte Jisung ile o zamanlarda tanıştım, o bir psikolog. Başta sadece hasta ve doktor ilişkisi içerisindeydik, tedavi sürem boyunca aramızdaki ilişki de giderek değişti tabii.
Şimdi o hem benim doktorum, hem de biricik sevgilim. Tedavimin dördüncü ayındayken durumumun iyi gittiğini söyledi ve beni kutlama yemeğine çıkardı. Ve aramızdaki her neyse o yemekten sonra değişti.
Doğrusu bazen Jisung'un deli olduğunu düşünüyorum. Kulağa saçma geliyor öyle değil mi? Ama hayır, benim gibi birisini sevebilmesi sadece deliyse mümkün. Ne de olsa ben, kardeş katili ve hastanelere düşmüş bir deliyim. Şimdi de saçma geliyor mu? Ben de böyle düşünmüştüm.
Jisung'a seninle tanışmasını, yani sana bir şeyler yazmasını isteyeceğim. Jisung için de bir sayfa ayırmalıyız veya aynı sayfaya birlikte yazmalıyız. Ancak bunu yaparken sayfaları okumadığından emin olmam gerekiyor.
Onun kendisi kadar güzel olan el yazısı senin gri sayfalarına çok yakışır bence.
Bu arada Hyunjin'i hatırlıyor musun? Dün onunla görüştüm. Birbirimizi görmeyeli on yıldan fazla olmuş. Eski bir arkadaşı görmek hem iyi hem de kötü oldu. Tek derdimin üniversite sınavı olduğu dönemleri hatırlattı bana, elbette bu iyi olan şeydi.
Kötü olan şey ise Felix, Hyunjin ve benim çok fazla ortak anıya sahip olmamız ve onu gördüğümde tüm bu anıların kalbime bir ok misali saplanması. Onunlayken çok acı çektim ve bu his hiç hoşuma gitmedi. Tamam, Hyunjin'i seviyorum ama onunlayken kendimi çok rahatsız hissettim.
Çünkü Hyunjin, Felix'i anımsattı bana. O, içimdeki kardeş boşluğunu doldurmuş gibi hissediyorum. Benzedikleri için mi acaba? Ya da sence o, gelecekte benim kardeşim olabilir mi?
Kafam oldukça bulanık, aklımdakileri kelimelere dökemeyecek kadar hem de.
-Minho
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Minho's Diary | Minsung
FanfictionKardeşini korkunç bir kazada kaybeden Minho, Doktor Jisung'a sığınır. Fakat zamanla kendini de yavaş yavaş kaybetmeye başlar. Minho's Diary: Phobia, bu hikayenin mutlu sonla biten ve daha detaylı anlatıma sahip olan versiyonudur.
