Ontvoerd ||h.s

Eight

*Edited*

Harry (Point Of View)

Ik ren achter Tessa aan en zie dat ze over een boomwortel heen valt en voor over valt. Ze beweegd nmiet of staat ook niet op.

Ik kniel hijgend bij haar neer en zie dat ze een hoofdwond heeft, het bloed best erg en het bloed ook langs haar slaap. Ik schreeuw een paar woorden naar haar maar ik krijg geen reactie.

Misschien is ze wel bewusteloos geraakt of buiten bewust zijn, flauw gevallen? Het kan allemaal en ik weet niet wat het is is. Ik ga toch geen medelijden krijgen met haar? Dat is toch helemaal niet de bedoeling van dit allemaal. 

Ik mag geen medelijden et haar krijgen, dat is het ergset aan dit allemaal. Ze is eenmalig en vaker niet. Ik gebruik haar een paar weken en stuur haar dan weer weg. Gewoon nemen en vergeten. 

Ik kan haar ook niet hier laten ligen en net doen als of er helemaal niks is gebeurd. Dat ze er nooit is geweest. Ik kan net doen of ik haar achterna ga met mijn auto en het hier aan de weg parkeren. Miscchien is dat wel het slimste anders gaan de jongens het zien en dat wil ik al helemaal niet hebben.

Ik ren langs het huis heen en open mijn auto. Ik stap achter het stuur en geef gas alsof het lijkt dat ik heel hard weg rijd. Ik rij sne naar de plek toe en parkeer mijn auto langs de weg. Ik doe de deur open van de achterbank en loop/ren naar Tessa toe. Ik til haar op en leg haar op de achterbank. Voor zo ver als mogelijk kan. 

Ik stap weer in de auto en rij naar het ziekenhuis. Eenmaal bij het ziekenhuis aan gekomen, ren ik met Tessa in mijn armen naar de eerste hulp. De vrouw kijkt op van haar computer en roept een paar dokters. 

Ze nemen Tessa van mij over en leggen haar op een brancard, zo word ze begeleid door het zeieknhuis waar ze haar op een kamer leggen met van allerlij aparatuur waar ik de naam nog niet eens van weet.

De dokters doen van allerlij dingen bij Tessa en sluiten draadjes aan op schermpjes en aparatuur. Ze krijgt zo'n ziekenhuis jurk aan en er word en deken over haar heen gelgd.

De dokter komt naar mij toe gelopen. 'U bent haar vriend?' vraagt de dokter vriendelijk aan mij.

'Nee, ze is een vriendin van mij.' 

'Oh, nou ze ligt in coma, zou u  kunnen vertellen wat er is gebeurt?' 

'Ze bleef haken aan een boomwortel en viel toen voor over, ik heb het niet heel goed kunnen zien omdat ik achter haar liep.'

'Oké, als er wat is druk dan even op de rode knop dat zich bevind aan de linkerkant van het bed. U kunt tegen haar praten, maar u hoeft geen reactie terug te verwachten. We gaan even nakijken of ze niet bepaalde ziektes heeft kunnen oplopen. Meerdere informatie volgt nog. Veel sterkte.' de dokter legde even zijn hand op mijn schouder en glimlachde even naar mij. 

Ik liep naar het bed toe en bekeek Tessa is goed. Haar hoofd was in het verband gewikkeld en ze had een kastje om haar vinger. Je hoorde een regelmatig gepiep door de kamer heen. Ze lach er best wel zielig bij.

Ik moet geen medelijden gaan tonen. Géén medelijden.