The Run

bericht~ 2

POV Matthyas:
Ik keek naar de groep mensen op het andere bankje, ik dacht dat ik er één herkende. Ik dacht er niet te veel over na. Ik stond op en wou weg lopen. Totdat ik mijn telefoon voelde trillen. Ik denk dat het mijn moeder is. Ik pak mijn telefoon uit mijn jaszak, en bekijk wie het is. "Mama" Ik twijfel even of ik op moet nemen, maar besluit toch niet op te nemen. Ik zie dat ik een heleboel gemiste oproepen heb. En ook heel veel appjes. Ik open het gesprek met mijn moeder. "Matthyas je komt beter nu meteen naar huis! Anders gevolgen er consequenties!" -00:57. Ik kijk op de tijd 01:39. Ik sluit het gesprek en open het gesprek met Koen. "Hey maatje, waar ben je nou? We maken ons druk..."-01:37 Wie is we? Zou ik het vragen...? Mijn vingers typen het in op het toetsenbord. 'wie is we?' ik twijfel nog heel even of ik het wel met sturen... Maar voordat ik het weet tikt mijn wijsvinger op het stuur icoontje. Kut. Kut. Kut. Kut. Er staan gelijk 2 blauwe vinkjes. Oh nee. Wat heb ik gedaan..? Snel klik ik een ander gesprek aan. Raoul... Ik tik op het gesprek met hem. "Het maatje..? Gaat alles goed? Ik ben bang dat je niet meer terug gaat naar huis. Je mag altijd bij mij komen, dat weet je toch?" Ik weet dat hij niet heel ver weg van mij woont. Maar ik kan het hem niet aandoen om hem lastig te vallen en besluit gewoon weer te gaan zitten op het bankje waar ik net zat. *Pling* Koen die komt boven Raoul te staan. Oh man. Ik sta op zonder twijfel en  ren naar het treinstation. Ik open Koens berichtje wel als ik daar ben. Na 5 minuten lopen kom ik aan bij het treinstation. Ik ga zitten en besluit om Koens berichtje te openen. "Robbie en ik. Matt ik weet niet waar je bent, maar kom alsjeblieft gewoon. Het maakt niet uit of je naar mij, Raoul of je eigen huis gaat. Je moet echt ergens heen. alsjeblieft neem op." En met dat belde hij mij 5 keer. Nu ook weer. Ik neem niet op. "Matthy alsjeblieft neem op." En hij belt mij nog een keer. Deze keer neem ik wel op. "Matt waar ben je?" Is het eerste wat ik hoor. Hij klinkt boos, maar ook bezorgd en verdrietig... "Ik ben... Ik, ik weet niet waar ik ben..." "Je kan je locatie toch sturen?" Vraagt Robbie. Helemaal vergeten... Rob is er ook bij... "Nee... Nee" "Maatje alsjeblieft stuur je locatie. Dan halen we je op en kunnen we thuis verder praten." "Nee ik ga wel naar Raoul toe." Zeg ik wetende dat ik dat niet ga. "Nee Matt, stuur je locatie. We weten allemaal dat jij daar niet heen gaat." Ik weet niet wat ik moet doen. "Maatje ben je der nog?" "Ja..." En er komt een trein langs. Ik denk niet dat ze de trein gehoord hebben. Ik ze de op mute staan en ik kijk even rond. Rond de 20 mensen stappen de trein uit. Maar 1 jongen pakt mijn aandacht. Hij is lang, en heeft een erg groot voorhoofd. Hij ziet er wel leuk uit. Ik wordt uit mijn gedachtes gehaald als ik Koen weer hoor praten. "Maatje, we komen eraan." En hij hangt op. Ze weten geen eens waar ik ben. Hoe willen ze mij hier vinden? Ik sluit Whatsapp af en open Instagram. Ik kijk allemaal stories. Bij de story van Koen wacht ik even. Ik bekijk hem met volle aandacht. "Hey jongens. Wie wilt vanavond effe wat leuks doen?" Nou dat leuks heeft Matthyas Maarten het Lam weer lekker verpest. Ik kijk weer op de tijd 02:58. Jezus is het al zo laat? Als Koen zou komen zou die er nu al zijn. Hij wou me gewoon bang maken. Ik sluit insta af en open TikTok. Ik kijk heel wat video's. En kijk weer op de tijd 03:11. Ik kijk naar de weg die naast het treinstation staat. Er zijn al heel wat auto's langs gereden. Maar nu komt een blauwe BMW langs. Er staan nog steeds wat mensen hier op dit perron dus denk niet dat ze me snel zouden vinden. Ik pak mijn telefoon weer en zie dat ik een appje heb van Koen. "We zijn er, welk perron ben je?" Ik sluit mijn telefoon en zie Robbie lopen bij mijn perron. Hij ziet mij volgensmij niet. Hij loopt mijn kant op en ik hem aan. Hij ziet mij nu wel zitten. Hij loopt naar mij toe en gaat naast me zitten. Hij pakt heel even zijn telefoon, typt wat, en legt hem dan weer weg. "Kom we gaan naar de auto." "Hmm.... Oké...." We staan op en lopen naar de auto. Koen wacht daar al op ons. Koen rent zowat naar mij toe en geeft me een knuffel. "Kom ga de auto maar in." Ik knik en ga de auto in. Ik ga achterin zitten en Robbie komt naast mij zitten. Waarom gaat hij nou niet gewoon voorin zitten?