Puhon

Sinugdanan

"Kringgggg! Kringgg! Kringggg!", mao nay nadunggan nako sa sayo sa kabuntagon.

Nibangon ko og akong gikuha ang akong cellphone nga naa sa akong study table kilid sa akong higdaan.

"Kung kinsa man ka may tag kwaon nakang San Pedro", nindot na ta kaayo atong damgo naputol na nuon ka panira sad aning nanawag oy!

"Og kwaan kaha tikag itlog Lorenz!", halos mabungol ko sa kakusog sa tingog sa nanawag og dali dali kong mibangon.

"Ma?!"

"Kay kinsa pa man diay! Tarunga ko Lorenz ha kay basin gamitan kunag plies imong itlog run!", base sa iyang tingog kabalo kong na high-blood jud si mama.

"Si mama doh! Wa to nako natuyo ma oy! Kung kwaan ko nimog itlog edi di ka ka-apog usa ka dosena", sayang ang next generation kung di nako ma ambagan og gwapo hayst.

"Hoy Lorenz ay sig biga biga diha! Di man gi ka molaba sa imong brief!", atay jud ni basta mama ang mosturya kay sakit kaayo sa damdamin.

"Luh kalain sad nimo ma oy! Kabalo biya ko! Ngano dayng nanawag ka?", karun pako nakihinumdun og pangutana niya. Di siguro busy si mama maong nakatawag wa pa siguro iyang amo maong na cellphone. Nanarbaho ang akong inahan isip katabang sa usa ka dato nga pamilya og medyo may ka istriktahan kini sila. Trabaho trabaho jud na dili kay mag kuti-kuti pag lain.

"Nanawag ko kay naa koy ipahapit nimo diri unya nyag uli nimo gikan eskwelahan", karun pako kahuna-huna nga naa pa diay koy klase dali-dali kong nitan-aw sa oras og maayo gani kay alas-singko pa.

"Sige ma ako lang ng hapiton unya bye na kay maligo pako niya magluto pasad ko, amping love you!"

"Sige sige na kamo sad love you! Atimana na sila diha ha kay sunod adlaw pa ako off", nag-exchange mig goodbyes ni mama og gipawng na ang tawag.

Ako usa gi andam ang akong school uniform og nidiretso na sa tabay para maligo. Pagkahuman nakog ligo og ilis niadto nako sa kusina para magluto. Akong giablihan ang ref og timing kaayo kay naa pay sobra nga lechon gikan sa pakals gabie. Ako nalang gi paksiw og nag-lung ag na.

"Mga señorita og señorita pamangon na tawn mo kay unsa nay oras!", akong gipang-pikpik ang ilang mga nawng og igo lang kini nanglukob sa habol.

"Uno"

"Dos", yay di jud mambangon pero kabalo kung di jud nila paabton og tres ang akong ihap.

"Tre-"

"Oo na lage ya! Mata nami!", tag-an ko pa di abtan og tres pero mao ray ga mata kuno nga ga lukob pas habol. Akong gibira ang ilang habol pero ila jud gikuptan og maayo. Akong gibira og balik og gipangusgan na.

"Hala lakaw pangaligo namo didto sabyagan jud ta mo run", niadto ko sa pikas kwarto og gipukaw na si papa. Ing-ani ang routine nako mata, ligo, luto, pukaw. Tungod kay nitrabaho man si mama ako moy nabinlan sa buhaton sa balay kay ako man ang maguwang.

Samtang naligo pa sila ako sa gipangbutngan ang among mga balon pagkahuman nakog butang timing nga humana na sila. Nangaon nami og iya-iya nag pang gawas sa balay.

"Lorenz imong mga manghud ha ihatod una sa sila", mando ni papa nako.

"Oo pa ako ray bahala nila amping sa byahe", nalakaw usa mi padung sa tricyclelan og nanakay na. Ako unang gihatod ang akong mga manghud sa ilang eskwelahan. Lahi mig eskwelahan kay elementary paman sila Grade 6 si Jojo samtang Grade 4 si Katkat og ako Grade 8.

"Unsay permi nako mando?", pangutana nako nila.

"Dili mo gawas sa eskwelahan og paaboton si Kuya nyag ting gawas", mao na na akoang permi i mando nila kay si Katkat pag last year hapit maligsi og grabe ang ka kulba nako ato pagkahibalo nako.