Karanlığa Açılan Kapı

28 1 0
                                    

Sanırım hayatıma daha yeni başladım. Yani heyecanlı hayata... Eskiden çok sıradan bir hayattı. Her günümde ağlamak zorundaydım sanki. Eskiden zor günlerden geçmiştim. Bazı kişilerin dayanamayıp pes edebileceği türden zorluklar çektim. Etrafimdakiler beni pek umursamıyorları. Açıkçası bende onları umursamıyordum. Karşılıklı ilişkiydi.
*******************
Sabah erkenden kalktım (Ne yazıkki) . Furkanın odasına gittiğimde Furkan sayıklıyordu. Sayıklarken şunları dediğini duydum:"anne hayır! Lütfen ona zarar verme onu seviyorum. Anne lütfen lütfen lütfen! " son lütfen derken kısılmıştı sesi. Acaba kimi seviyordu kimi? Ben hayal kırıklığı ile mutfağa giderken abim arkamdan seslendi "Zeynep" bekletmeden "efendim abi" dedim . Biraz bekledikten sonra " bana anlatman gereken bi şeyler var mı? " dedi . Kafamı olumlu şekilde salladım. "Salona geçelim. " dedi. Salona doğru yürümeye başladık. Oturduk. Ee? dermişçesine bana baktı. Anlatmaya başladım. Dün olan her şeyi anlattım. Abim yanıma gelip bana sarıldı. Bu hoşuma gitti . Sanki ailemde beni tek umursayan abimdi... onu seviyodum . O küçükken benden zor durumlarla karşı karşıya kaldı. Ona saygı duyuyordum. Kavgalarımız oluyor ama barışıyorduk. Mutfağa geçip kahvaltı hazırladım. Tam Furkanın odasına girecekken ZEYNEP diye bağırdı. Koşarak yanına gittim. " Iyi misin? Noldu.? Su ister misin?" Dedim . Heyecanlanmıştım . Çünkü benim adımı söyledi. Sayıklarken söylediklerini hatırladım. Acaba o benmiydim? Ah tabiki hayır daha tanımadığı kişi için rüya gorcek deil . Bu düşüncelerimden arınmam lazım. Furkana ee? dermişçesine baktım ve anlatmaya başladı. "Rüyamda annemi gördüm. Sana zarar vermeye çalışıyordu sanki. Bende sen tek arkadaşım olduğun için sana zarar vermesin diye anneme seni sevdiğimi söyledim. Çünkü annem sevdiğim kişilere karşı iyi davranıyor. " dedi. Beni sevdiğini söylemiş ama annesi bana zarar vermemesi için. Ah her neyse o kadarda kötü değilmiş. Merakla " dün beni cok korkuttun . Bi daha öyle bir şey yapma . Senin için annemlerle karşı karşıya geldim. Eğer bir daha böyle bir şey yaparsan affetmem! Bana yapmayacağına dair söz verirmisin?"dedim gozümden bir kaç damla göz yaşım akarken." Sen böyle ağlarsan asla söz vermem. " derken göz yaşlarımı sildi." Tamam ben söz veriyorum alamayacağım şimdi sende söz ver o şeyi kullanmamak için! Hadi bekliyorum."dedim.

karanlığa açılan kapıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin