Yalnızlık, en içimizdedir..
İnsan denilen varlık neden unutur? Unutmaya niye ihtiyaç duyar? İnsanlar güzel bir olayı çabuk unuturken neden kötü anılarını unutamaz? Çünkü insan unutmazsa hafızasında yeni anılar biriktiremez. İnsanlar güzel insanlar ile iken mutlu olurlar ve o insanları acele unuturlar. Kötü olaylar ve onlara kötülük yapan insanları sadece intikam almak için hatırlarlar.
Bende unuttum. Ama isteyerek değil. Bir kazadan sonra hafızamı kaybettim. Ben kötü olayları mı da iyi olayları mı da unuttum. Sanki anne karnından yeni çıkmış bir bebek gibiydim. Benim adım ne? Kaç yaşındayım? Okul okuyor muyum? Ve en önemlisi ailem. Benim bir ailem var mı? Bunların hiçbirini bilmiyorum.
Gözlerimi beyaz bir tavanın altında açtım. Tavandaki loş ışık gözlerimi yoruyordu. Tepemde esmer bir doktor vardı. Bana "Günaydın Arya." dedi. Doktora boş gözlerle bakıyordum. Benim adım Arya mı? Ben neredeyim. Aklımda bir sürü soru vardı.
"Arya seni test etmek için birkaç soru sormam gerekiyor. Adın ne?"
Doktora gülerek baktım. Zorlukla konuştum."Bu şakamı? Az önce ismimi söylediniz ya. Adım Arya."
Doktor ve yanındaki hemşire güldü. "Peki ben adını söylemeseydim ismini söyleyebilir miydim" Hayır dercesine başımı salladım. Boynum çok acıyordu.
"Kaç yaşından olduğunu hatırlıyorsun?" dediğinde yerimden zorda olsa doğruldum.
"Hiçbir şey hatırlamıyorum. Hayatımla ilgili hiçbir şey hatırlamıyorum." dedim ağlamamak için kendimi zor tutarken "Bir şey sorabilir miyim? Benim bir ailem var mı?" doktor yüzüme olumsuz bir tepki ile bakarak "Hayır." Dedi.
Bu an, tarifsiz bir andı. Hiçbir şey hatırlamamak, ailenizin olamayışı. Bundan sonra ne olacak. Önceki hayatımı bana anlatacak bir ailem bile yokken ben ne yapacağım?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HATIRALAR SOKAĞI
Teen FictionBir kızın kazada ailesini kaybetmesi ve aynı zamanda hafızasını kaybetmesinin ardından bir falcı sayesinde hafızasının tekrardan hatırlar. o sırada kazadan önceki hayatının ne kadar acı verici olduğunu ve bir çok şey daha öğrenir.
