ZEYNEP POV:
çağrının söylediği sözler karşısında şok oldum
Zeyno: n-ne?
Çağrı: duydun işte seviyorum seni
Zeyno: ne dicem bilemiyorum
Çağrı: kusura bakma romantik olmadı baştan alalım
Çağrı: hayatımın aşkı olmaya ne dersin?
Zeyno: hayır! Desem yalan söylemiş olurum
Çağrı: evettmiii?
Zeyno: biraz düşünmem lazım açıkçası sana pek güvenmiyorum
Çağrı: biliyorum ben bile kendime güvenmezken
Zeyno: tamam
Çağrı: ne tamam
Zeyno: deniyebiliriz işte olum
Çağrı: yesss beee
Çağrı birden beni kucağına alıp döndürmeye başladı mutluyduk taki Ali'nin gözleri dolana kadar burnunu çekti
Ali: ben gidiyim artık
Zeyno: ali....
Ali: bişey demene gerek yok sen mutlu ol yeter bana
Ali: çağrı dışarıya gelirmisin senle bişi konuşabilir miyiz?
Çağrı: tabiki
Çağrıyla ali dışarıya çıkmışlardı bende gizlice onları dinliyordum
Ali: çağrı zeynoyu seviyorsun biliyorum ama ona karşı kötü birşey yaparsan mesela onu üzersen bende seni üzerim
Çağrı: tamam sakin zeynoya karşı dünyanın en kibar insanı olacağım
Ali çağrıya sarılmıştı bende içeriye girerken kovaya çarptım ve kova yere düştü
Ali: o kim lan
Zeyno: beniim
Ali: kara belamiz demek
Çağrı: senin kara belan benim hayatım
Gülerek çağrıya sarıldım ali ile çağrıyı yolculadiktan sonra eve girip çağrıya msj attım
Zeyno: selam nasılsın çağrı 21:43
Çağrı: selam sevgilim taksideyim benimi özledin daha yeni yanından ayrıldım 21:45
Zeyno: evet özledim ama sana bişi söylemem gerek ...21:45
Çağrı: söyle tabiki 21:46
Zeyno: bir süre gizli kalsak 21:46
Çağrı: nasıl yani 21:47
Zeyno: yani sevgili olduğumuz gizli kalsa. 21:47
Zeyno: görüldü atma 21:50
Zeyno: yaa çağrı 21:55
Zeyno: çağrııı cevapmı versen acep¿ 21:58
Zeyno: çağrı iyimisin? 22:01
Zeyno cevapsız çağrı 22:05
Zeyno cevapsız çağrı 22:10
Çağrı mesajlarıma ve aramalarına cevap vermeyince annemden gizli evden çıktım alilere gittim yolda giderken aklımdan binbir türlü seneryo geçiyordu korkuyordum
Zili çaldım
Ali uykulu bir şekilde
Ali: Zeyno bu saatte burada ne işin var
Zeyno: a- ali çağrı mesajlarıma cevap vermiyo korkuyorum acaba başına birşeymi geldi??
Ali: korkma korkma ben sana su getriyim sende otur şurada
Ali gelene kadar tekrar tekrar çağrıyı aradım cevap vermiyordu bende önder hocayı aradım
Önder hoca: noldu zeyno * burnunu çekerek*
Zeyno: hocam iyimisiniz
Önder hoca: değilim
Zeyno: hocam çağrıya ulaşamıyorum korkuyorum
Önder hoca: çağrı hastanede kaza yaptı...
Ali: hocam Zeyno hiç iyi değil hangi hastanedesiniz yanınıza gelelim
Ali'yle beraber hastaneye gittik çağrı ameliyattaydi yarım saat sonra doktor çıktı
Doktor: çağrı koçakın yakınları kim
Hep birlikte: biziz
Doktor: suanlik durumu iyi ameliyat zorlu geçti zor bir süreç bizi bekliyor
Yere çöküp ağlamaya başladım
Ali elimden tutup beni kaldırdı
Ali: korkma çağrı iyi olucak
Zeyno: ben ne şanssızım ya sevgili olduğumuz gün sevgilimi kaybettim
Doktor: içeriye bir kişiyi alabiliriz
Zeyno: ben ben lütfen önder hocam ben girebilirmiyim lütfen
Önder hoca: gir tbiki kızım:)
Önder hoca ya teşekkür ederek odaya girdim çağrıyı o halde görünce içim parçalandı
Zeyno: çağrı beni bırakma
Kafamı çağrının göğüsüne koydum
Bian saçlarımı okşuyan bir el hissettim
Çağrı: korkma burdayım biryere gitmiyorum
Çığlık atarak hemşireyi çağırdım
Çağrı: sus be kızım kulak zarım patlıcak
Zeyno: sen iyi olda <3
Çağrı: gel buraya
Çağrı bana sarılmıştı o kadar huzurlu hissediyordumki taki kalkmak için elimi karnına koyana kadar elimi cektigimde elimdeki kanları görene kadar çağrı bilincini kaybediyordu
Zeyno: DOKTORR
ağlamaktan gözlerim şişti
Doktor: kanaması var hanımefendi lütfen dışarıya çıkarın sizde hastayı ameliyathaneye alın
Hemen dışarıya çıkıp aliye sarıldım
Zeyno: çağrı benim yüzümden ölüyor
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ilk ve son//ZEYÇAĞ
Randomçocukluktan beri güney kolejine girme hayalleri olan arap,zeyno,ali,vefa sonunda okula kabul edilirler ama orada onları istemeyen birçok insanla muhattap olmak zorundalardır sadece bir kamp ile başlayan hikayenin sonunda bizi neler bekleyecek?