yaz okulu

yeni bir gün

Sabah uyandığımda yağızın kollarının arasindaydim ne kadar korktuysam kolunda tırnak izlerim vardı.
Yağız:saatlerdir uyanmani bekledim,uyuduğunda daha tatlı oluyormussun.
Dedi ve güldü bu benim kalbimin daha hızlı atmasina sebep oldu,ne diyeceğini bilememistim.
Melis:daha önce bana kimse bunu dememisti.
Yağız:hazırlan ilk derse geç kalmak isteyeceğini düşünmüyorum {güldü}
Melis:hemen hazırlanıyorum.
İlk dersteydik hoca eşleştirme yapıcaktı  herkes yağızla olmak istiyordu.
Mert hoca: pelin-yiğit melis-yagiz {bı kaç kişi daha}
Pelin:hocam ben yağızla olmak istiyorum.
Mert hoca:eşler bu şekilde,herkes eşini tanımalı ve not almalı kolay gelsin.
Yağız: hadi gel.
Melis:geliyorum.
Çok hızlı yürüyordu ona yetişmek mümkün değildi.
Yağız:o topuklular la yüriyebilicekmisin.
{Kahkalar}
Melis:yok şuan emekliyorum.
Yağız:sen bilirsin.
Uzun bı sessizlik yaşanmıştı sadece benim kalp atislarim.
Melis:{çığlık} ayağımı burktum yüriyemiyorum.
Yağız:ben sana demiştim {kahkaha}
Melis:ya yağız yüriyemiyorum.
Yağıza ilk kez isimiyle hitab etmiştim
Yağız:of Melis gel ben seni taşırım.
Düşme sebebim asla topuklu ayakkabı giymeyi bilmediğim için değil.gittigimiz yer ormanda bir yerdi.
Ben yağızın kucağında oflarken yağız kahkaha atıyordu.
Pelin:yağız nerdesin.
Yağız bı anda hızlıca koşmaya başladı.
Melis:napıyorsun biraz yavaş.
Yağız:pelinden kurtulmaya çalışıyorum.
Sonunda pelinden kurtulmuştuk
Ve birbirimiz hakkında biseyler sormaya başladık.
Melis:ailen,nasıl biri ne işle meşguller?
Yağız:ailem yok tek yaşıyorum,ben küçükken beni buraya verdiler.
Melis:benide aslında ailem buraya zorladı beni istemiyorlar,okulada o burayı söyledi okul bahanesi,düzenlice eve geri gidecekmisim ama bence benim kaderim bura.
döküldü dudaklarımdan ve bünyem kapandı bı daah asla konuşmadık beni kucağına alıp götürdü hiç bir ses çıkmadı kalbimin atış sesleri bile.
             BENİM KADERİM BURA