•ტანჯული გვირგვინი•

დასაწყისი

  გამარჯობა ჰირო გამარჯობა სიცილით უპასუხა მეგობარმა მეგობარს გამარჯობა ტენსუ  ასე სიცილით სიცილით აგრძელებდნენ გზას იქ მისი მეგობარი შეამჩნიეს და უთხრეს გამარჯობა  ჰაიატე ჰაიატემ მათ გამარჯობა უთხრა და მათ გაყვა ისინი გზა და გზა დადიოდნენ და იცინოდნენ შემდეგ  მათი კიდევ ერთი  მეგობარი გამოჩნდა და უთხრა მეგობრებს გამარჯობა ბიჭებო მათი საახეებიდან სიცილი მალევე ჩამოირეცხა როდესაც მეგობარმა მის შესახებ უამბო  და მოუყვა თუ როგორ იტანჯებოდა იგი სხვადასხვა სასიკვდილო სიზმრებითა და დავალებებით მათ მეგობარს  უთხრეს რომ ეს არაფერი იყო და სიცილი დაიწყეს

       

                         მეორე დღე

მეორე დღეს მეგობრები ისევ შეიკრიბნენ შემდეგ ჰირომ უამბო
რომ მას საშინელი კოშმარი ნახა მეგობრები გაოცდნენ და ჰირო დააწყნარეს ფიქრობდნენ თუ ვის შეეძლო ამის გაკეთება  ჰიროს სცრემლები მოსდიოდა  და ამბობდა რომ ისიც დაიტანჯებოდა ისე როგორც მისი მეგობარი მეგობრები ცდილობდნენ მის დაწყნარებას მაგრამ ჰირო მაინც არ ჩერდებოდა და ისევ და ისევ იგივეს ეუბნებოდა მეგობრებს რომ ისიც დაიტანჯებოდა ცოტა ხნის შემდეგ სიჩუმე ჩამოდგა და მებაღემ უთხრა სრდასრულებს ბიჭებო რახდება ბიჭებმა უპასუხეს არაფერი! მებაღემ კარგი უპასუხა და მის სამუშაოს დაუბრუნდა მეგობრები ადგნენ და ისევ გააგრძელეს სიარული სევდიანი სახით ისინი ხალხს უყურებდნენ და ფიქრობდნენ რა იყო მიზეზი იმისა თუ რატომ იტანჯებოდნენ ისინი ხალხი მათ უყურებდა სიცილით ისინი კი ამას არ იმჩნევდნენ და გზას მარტო სულებივიდ აგრძელებდნენ  ღამე დადგა მეგობრები დაიშალნენ

 

                      დღე მესამე

მესამე დღეს ისევ და ისევ შეიკრიბნენ და ერთ ერთმა მათგანმა
თქვა რომ ისიც იმავე პრობლემებიდ იტანჯებოდა  მეგობრები მას არაფერს ეუბნებოდნენ და სცრემლები მოსდიოდად შემდეგ მეოთხე მეგობარი მოვიდა და თქვა რომ ისიც იმავე პრობლემებიდ იტანჯებოდა მათ სიარული დაიწყეს
და ფიქრობდნენ რო ეს პრობლემა მოეშვებოდა რომელიმე მადგანს მაინც მაგრამ პრობლემა იმატებდა და იმატებდა მათ არ უნდოდად რომ ეს ვინმეს გაიგო და ცდეილობდნენ გაეღიმად მაგრამ ეს ღიმილი იკლებდა სევდა და კოშმარები იმატებდა ესე გრძელდებოდა ერთ დღეს თქვეს რომ აღარ შეეძლოდ და ცრემლებს ღვრიდნენ ეს მებაღემ შეამჩნია და ისევ უთხრა თუ რა ხდებოდა მათ ცხოვრებაში ბიჭები მებაღეს არწმუნებდნენ რომ არაფერი  ხდებოდა და თან ცრემლებს ღვრიდნენ ერთ დღეს  სევდა გაქრა ერთერთ მადგანში სახელად ჰირო, ჰირო ძალიან ბედნიერი იყო ამით და მეგობრებს არწმუნებდა რომ მათ უფრო მეტი წყალი უნდა დაელიად მაგრამ ისინი ამას არ აკეთებდნენ

                      დღე   მეოთხე

                        
ჰირო მოვიდა და იკითხა თუ როგორ იყვნენ მეგობრებმა უპასუხეს რომ ისინი უფრო ცუდად იყვნენ ჰირომ უთხრა რომ მას ეს კოშმარი ხელმეორედ დასიზმრა და თქვა რომ ცხოვრება ჯოჯოხეთი იყო მეოთხე და მესამე მეგობარი ჩუმად იყვნენ პირველი და მეორე მეგობარი კი ლაპარაკობდნენ შემდეგ მესამე მეგობარმა თქვა რომ ჰირო მართალი იყო და ცხოვრება მართლაც ჯოჯოხეთი იყო ჰირომ სევდიანი სახით უპასუხა რატომ ხდებოდა ეს მეოთხე მეგობარმა თქვა რომ ეს იყო უბრალოდ   ვიღაცას სურდა მათი დატანჯვა სიჩუმე ჩამოწვა  უცებ სიცილის ხმა მოისმა მეგობრებმა გვერძე გაიხედეს და დაინახეს ოთხი ბიჭი  რომლებიც იცინოდნენ მათ გაახსენდათ თუ როგორ იცინოდნენ

    

                     დღე მეხუთე

ისინი შეიკრიბნენ მაგრამ შეამჩნიეს რომ  ტენსუ იქ არიყო მათ დაიწყეს ნერვიულობა და ფიქრობდნენ თუ სად გაუჩინარდა ტენსუ, ჰირომ თქვა რომ ტენსუ მობილურ ტელეფონს არ იღებდა  მეგობრები უფრო ანერვიულდნენ რა დროსაც ტენსუ გამოჩნდა და თქვა რომ ეს ჯოჯოხეთი გაგრძელდებოდა მაგრამ მეგობრებს სჯეროდათ რომ ეს კოშმარები მორჩებოდა ყველა მადგანის ცხოვრებიდან მაგრამ ეს ასე არ ხდებოდა და ეს კოშმარები ძალიან ძალიან დიდებოდა  ტენსუმ უთხრა  მეგობრებს თუ რა იყო   მიზეზი იმისა თუ რატომ იყო ეს კოშმარები მათ ცხოვრებაში და ძალიან დიდ ხმაზე ყვიროდა და ცრემლებს ღვრიდა.