Master {සිංහල}

Part 1

වෙලාව උදේ 07.25යි...

"නියමයි... මේ මගුල කොට කොට බස්ටෑන්ඩ් එකට යද්දි හතාමාර විතර වෙයි... ඊටපස්සෙ දුවපංකො මැරතන්... හැමදාම මෙහෙමයි"

මම වොච් එක දිහා බලලා චමිතයට කිව්වම ඌ බස් එකේ සීට් එකක හෝල්ඩරයක් අල්ලගන්න ගමන් මගේ පැත්තට යන්තන් හැරුණා.

"සිරාවට බං... අපරාදෙ වෙනදා වගේ ස්කූල් බස් එකේ ගියානං දැන් ඉස්කෝලෙට වෙලා කෑල්ලකටත් ටෝක් කරනවා..."

"එහෙම හරියන්නෑ... ඒලෙවල් කොල්ලො කවද්ද ස්කූල් බස්වල ගියේ බං..."

මම කිව්වම ඌ මගෙ ඔලුව පිටිපස්සට පාරක් ගැහුවා.

"උඹෙ අමුතු ලයින් එකනෙ... යකෝ හතයි හතළිස්පහටවත් ඉස්කෝලෙට නොගියොත් ගේට්ටුවෙන් ඇතුළට ගන්නෑ දොට්ට දාන්නෙ දොට්ට..."

මූ මහ හයියෙන් කිව්වට මොකෝ බස් එකේ ඉස්සරහ හරියෙ හිටපු මිනිස්සු ඔක්කොම අපේ පැත්ත බැලුවා. මම ශේප් එකේ උගෙ ගාවින් චුට්ටක් එහාට වෙන්න ගියත් ෆුට් බෝඩ් එකේ ලෝක අමාරුවෙන් හිටපු කොල්ලො මට කෑ ගහන්න ගත්තෙ උන්ගෙ පැත්තට තද වෙන්න එපා කියලා. තා ඩිංගෙන් එහාට කරපු කකුල ෆුල් බෝඩ් එකේ නිසා බැලන්ස් එක නැති වෙලා මහ විනාසයක් වෙනවා.

"හුකන්නෝ මේ බස් එක"

මම උගෙ කන ගාවට පහත් වෙලා රහසින් කිව්වම ඌ වටපිට බැලුවෙ හරියට මිනිස්සුන්ට මම රහසින් කියපු එක ඇහුනදෝ කියලා වගේ. ඌ කෑගැහුවෙ නෑ වගේ හරියට. ඊට පස්සෙ ඉතින් බස්ස්ටෑන්ඩ් එකට යනකන්ම නෝ කතා නෝ හිනා.

"මාතර මාතර මාතර!!!! බයින්ඩ බයින්ඩ බයින්ඩ... ඔ... ඔය පිටිපස්සෙන් ඉක්මන්ට බයින්ඩ!!!"

කොන්දා කන ගාව ඉඳන් කෑගැහුව පාරට මගෙ කන කීං ගානවා වගේ. මූව මාළු කඩේකට දැම්මනම් මීට වඩා ගැළපෙනවා. මමයි චමිතයයි බස් එකෙන් බැහැලා ස්ටෑන්ඩ් එකෙන් එළියට යනකන්ම හැල්මෙ දිව්වා.

"අඩො...හ්... යෙෂාන්... බෝධිය ගාවට බස් එකක යමුකො..."

"මාන්දමද බං!? ඕවා ලෝඩ් කරනකන්ම මෙතන... හෙන වෙලාවක් ඉඳලා මේ චුට්ට දුරට රුපියල් තිහකුත් දීපංකො... පයින් ගියොත් ඒකත් ඉතුරුයි යකෝ..."