Sabah yine aynı tatsızlıkla uyandım. Başımdaki ağrılar durmak bilmezken çok bilmiş kardeşim bana bağırıyordu. Valla şuan hiç onu dinleyecek havamda değilim.
Yatakta yavaşça doğrulup siyah terliklerimin nerede olduğuna baktım. Yatağımın köşesinde duruyordu. Ayaklarımı o yöne uzatıp terliklerimi giydim. Sonra da günlük rutinler falan...
Ha bu arada kendimi tanıtmadım. Ben Lina Açar. 12'ye gidiyorum. Demin bana seslenen şahıs da ikizim. O da Sude Açar.
Ailemde her zaman Sude umursandı. Ben kimsenin umurunda olmadım. Sadece ailede değil okulda da hep dışlandım. Sadece dışlansam iyi bir de her gün herkes benimle uğraşıyor. Şimdiden söyleyeyim biraz sıkıcı bir insanımdır. Neyse artık beni tanıdınız.
Günlük rutinlerimi hallettikten sonra dolabıma giyecek bir şeyler bulmak için baktım. Genellikle siyah giyinmeyi sevdiğim için dolabımın %80'den fazlası siyahtı. Bir şeyler bulup üstüme geçirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aslında ne çirkindim ne de giyinişim berbattı. Ama ne olduysa ikizim yüzünden asla sevilmiyordum. Onun yüzündendi bu bütün çektiklerim. Sude neyim var neyim yok her şeyi benden almıştı. Sude okulun en popüler kızlarından biriydi. Ailemizin maddi durumu fazlasıyla iyiydi bu yüzden pahalı markalar giyebiliyorduk. Tabii paranın çoğu Sude'ye gitse de... Ahh boşverin böyle berbat bir hayatım var işte. Üstümü giyip aşağı kahvaltı yapmaya indim.
Aşağı indiğimde herkes gülüşüyordu. Ta ki beni görünceye kadar. Bir anda etraf kinle dolu bakışlarla dolmuştu.
"Size de merhaba."
Galiba dediğim şey Sude'nin hiç hoşuna gitmemişti ki bana daha da kinle bakmaya başladı.
" Neden bizim kahvaltımızın bitmesini beklemedin Lina?"
"Acıktım anne."
"Ahhh tanrım neden şimdi gelip bizim bütün neşemizi altüst ediyorsun!"
"Sude anlayın artık ben de bu ailedenim!"
Daha ne diyeceklerini dinlemeden odama çıkıp siyah çantamı aldım. Göz yaşlarımın akmasına izin vermeden odadan çıktım.
"Lina derslerini dinle!"
Babamın dediklerini umursamadan hızla kapıyı çarpıp dışarı çıktım. Derin derin nefes alıp arabama bindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şimdi diyeceksiniz ki ne güzel zengin zengin hayatı yaşıyorsun. Ama hiç sevgi olmadan bu para hiçbir işe yaramıyor.
Okulun önüne geldim. Okulun kendi otoparkı olduğu için oraya park edebiliyorduk.
"Hey Lina!"
Yine benimle uğraşan bir çocuk. Hele bir durun ya daha okula girmedim.
"Efendim?"
"Bugün sana nasıl okulu mahvedebiliriz?"
Göz devirip oradan ayrıldım. Hayır yani ben size ne yapıyorum ki siz bana böyle davranıyorsunuz. En azından hocalar beni seviyor.
Tam sınıfın kapısının önüne gelmiştim ki biri beni saçımdan tutup sürüklemeye başladı.
"Bıraksana be!"
"A a biricik ikizinle neden öyle konuşuyorsun Lina'cım?"
Daha fazla göz yumamazdım. Sude'nin bileğini ters çevirip bacağının arka tarafına tekme atarak onu yere devirdim. Kan beynime vuruyordu. Soluklanırken arkamdan alkış sesleri gelmeye başladı.
