Rehabilitasyon merkezinden dışarı adımımı attım ve derin bir nefes aldım
Tom Harry ve Paddy gülümseyerek bana sarıldılar "Nasıl hissediyorsun?" Tom çantamı aldı
"Kesinlikle daha iyi.." dedim gülümsemeye çalışarak
Harry gözlerini kaçırdı "Hadi bir şeyler yemeye gidelim ne dersin?" Aslında yorgun hissediyordum ama onları kırmak istemiyordum
"Tabi gidelim" Paddy'le arka koltuğa oturduk "Nasıl geçti?" Meraklı olduğu her halinden belliydi
"Tuhaf ama rahatlatıcı" "elektro şok verdikleri doğru mu!" Tom kaşlarını çattı "Paddy" diye ağzında sinirle geveledi
"Ah elbette hayır!" Dedim gülerek aslında bunları sorması komikti
Hep beraber McDonald's'ta indik ve hamburgerleri aldık ve oturduk
bana bir şey sormadıkları için daha çok sormaya korkuyorlardı "Gitmeye ne dersiniz geç oluyor" Tom ellerini peçeteyle sildi ve ayağa kalktı
Hep beraber arabaya bindik ve sessiz bir yolculuk geçirdik
Harry ve Paddy eve girdi ama ben dışarda kalmayı tercih ettim onları görmeye hazır değildim
"Hadi Wren sonsuza kadar kaçamazsın" sırtımda Tom'un elini hissettim
çantamla beraber içeri girdim annem ve babam sadece bana kısa bir bakış attılar
Yanağımı dişledim babam yavaşça bana doğru geldi "Odan hazır istiyorsan biraz dinlen" annem ilaç kutularını bana uzattı
"Odanı temizledik rahat olabilirsin" eskisi gibi hissetmiyordum hemde hiç
Kafamı salladım ve merdivenleri çıkmaya başladım hepsinin beni izlediğini biliyordum
Biraz rahatlamaya ihtiyacım vardı
Tw: bu özendirilecek bir şey değildir sadece kitap açısından eğer böyle problemleriniz varsa kendinizi iyi hissetmiyorsanız herhangi başka bir şey lütfen birine danışın <3
Sakladığım jiletleri aramaya başladım ama hiçbiri yoktu somurtarak kendimi yatağa attım
üstümü kısa kolluyla değiştirdim kollarımdaki derin çizgi ve dikiş izleri moralimi bozuyordu
Aşağı indiğimde herkesin elinde bir Fotoğraf vardı "Hey gelsene aile albümüne bakıyorduk"
Harry gülümsedi
yavaşça yere oturdum ve elimi uzattım herkes gergince yutkundu "afedersiniz.." rahatsızca belime doladığım kapüşonlumu giydim
Tom elindeki albümle yanıma oturdu uzun süre eski anılardan bahsettik hala kendimi rahatlamış hissetmiyordum ve bu daha çok gerginlik veriyordu Paddy yavaşça
İçmem gereken ilaçları getirdi gülümseyerek saçlarını karıştırdım ve ilaçları içtim göz kapaklarım ağırlaşıyordu
bir süre fotoğraflara bakmaya devam ettik ama başım sürekli Tom'un omzuna düşüyordu tamamiyle kafam omzuna düştüğünde kafamı kaldırdım
"Affedersin" "Sorun değil Wren yatabilirsin" gülümsedim ve başımı Tom'un omzuna koydum
