Sahte Kader

Yeni Arkadaşlar

--ESİLA--

Tam yarım saattir bilgisayarın başındayım. O lanet sonucun açıklanmasını bekliyorum. Ve nihayet o beklediğim an geldi. Çığlıklarımı duyan annem ve abim yanıma gelmişti.

Gözlerimi kapatıp tekrar ekrana baktım. Sonuç yine değişmedi " İstanbul Aydın Üniversitesi- Bilgisayar Mühendisliği".

Abimin sesini duymamla dünyam başıma yıkıldı:

- O okula gidilecek!

Abime söz geçiremediğim için artık kaderime razı olmuştum...

Kayıt işlemlerine hemen başladık. Zaten İstanbul' da oturduğumuz için yurda gerek yoktu. Okula da abim bırakacaktı. Yani her şey planlanmıştı.Geriye sadece o lanet günü beklemek kalmıştı.

VE BÜYÜK GÜN...

Sabah kalktığımda akşamdan hazırladığım dizimin bir karış üzerinde olan beyaz elbisemi üstüne kot ceketimi aldıktan sonra ayakkabımıda giyip aşağıya indim.

Abim her zaman ki gibi hazırlanmış, arabada beni bekliyor.Kahvaltımı yapmadan acele ile evden çıktım. Yolda giderken abim , kendince konuşmaya başladı;

-Yürürken başın önde olacak! Sokakta yüksek sesle konuşmayacaksın.

-Off! abi , yine saçma sapan konuşmaya başladın.

Ama abim cevap veremeden okulun önüne gelmiştik. Arabadan indiğimde o da indi ve beni kendine çekip alnımdan öptü...Ve kulağıma ;

-"Seni seviyorum". Unutmadan bu konuyu daha sonra konuşacağız dedi.

Bende gülerek "Seni seviyorum "dedim.

Okulun kapısından girene kadar bekledi ve daha sonra arabasına binip gitti.

Seviyorum ben bunu ya...

Sınıfı bulmam çokta zor olmadı.Ben içeride gözlüklü tipler beklerken bunların hepsi taş çıktı. Kendime yer ararkan bir kızın yanı boştu, yanına gittim ve;

-Merhaba yanına oturabilir miyim?

-Elbette sormana bile gerek yok.

-Bu arada ben Esila.

-Bende Azra, memnun oldum.

-Bende.

Çok iyi bir kızdı , güzeldi de; uzun saçları mavi gözleri çok hoşuma gitmişti. O sırada hoca geldi.

Kendini tanıttıktan hemen sonra derse başladı. Bu ne ya? Daha ilk günden sıkılıyorsam 4 sene ne yapacağım ben.

Yine sıkılmaya devam ederken kapı açıldı ve içeri iki kişi girdi.

-Pardon hocam geç kaldık.

Birden iç sesim devreye girdi ve "Yok artık, hadi canım bu bölümdekiler hep yakışıklı mı oluyor".Ben gözlerimi onlardan ayırmazken onlar hemen gelip önüme oturdular, şanslıyım galiba. Esmer olan kumral saçlıya ;

-Tuna , hep senin yüzünden geç kaldık dedim sana laf atma döveceklerdi lan az kalsın.

-Kapa çeneni Aras , sus artık ya ne çok dırdır yaptın .

Ben onları dinlerken Azra'nın sesini duydum:

-Susun artık ya ne konuştunuz, ders dinliyoruz şurda.

İsminin Tuna olduğunu öğrendiğim çocuk arkasına döndü, çok tatlı ya.

-Sanane kızım, git ön sıralara falan otur.

-Sen geç geldin sen git otur başka yere, sizi dinlemek zorunda değilim.

Tam cevap verecekken Aras;

-Ya oğlum kız haklı sus artık, dedi

O arada Tuna bana göz kırptı , Allah'ım kalbim yerinden çıktı resmen.

Benim bu çocukla tanışmam lazım.