Hayatımız da bazı şeyler hiç beklemediğimiz anda olur ve biz o acıyla yüzleşiriz ya şuan tam o evredeyim istemediğim bir evlilikte üstelik hamileyken böyle katlanması daha zor oluyor
İki ay önce gittiğim tatilde tanıdım onu nasıl oldu bilmiyorum ama şimdi karnım da çocuğunu taşıyorum tek umudum ise bebeğim kocaman evde yalnız ikimiziz taylan eve pek gelmez genelde arkadaşlarında kalır haftada bir kez bir ihtiyacım var mi diye sorar ama asla o gardını indirmez çünkü bütün bu olanları benim yaptığımı ve ona oyun oynadığımı düşünüyor bir kez bile dinlemeden
Ünlü bir futbolcu olduğu için bebeği öğrenir öğrenmez sahte bir düğün yapmıştık tüm medyanın görebileceği şekilde tabiki bu evliliğin gerçek olmadığını düşünenler oldu ama kerem ve Oğulcan bu sahte evliliği bildiği için bize çok yardımcı oldular
Sürekli düşünüp durduğum şeylerdi bunlar sahilde biraz yürüyüş yapıp eve dönüyordum her gün deniz biraz olsun bana iyi geliyordu umarım bize iyi gelirdi
İlerde gördüğüm markete girip canımın istediği bir kaç çikolatayı alıp eve gelmiştim taylanın evde olmasını beklemiyordum ama burdaydı işte
"Nerdeydin" yüzüme bile bakmadan konuşması kendimi çok zayıf hissettiriyordu
"Yürüyüş yaptım biraz" o kadar alçak bir sesle konuşmuştum ki duyduğundan bile emin değilim "esila farkındaysan karnında benim çocuğumu taşıyorsun habersiz bir şey yapmanı istemiyorum" gerçekten sinirlenmiştim "o benimde çocuğum taylan sadece senin değil ayrıca benimle konuşurken yüzüme bakmaman büyük bir saygısızlık" gözlerini gözlerime sabitleyip konuştu "akşam maç var geç gelebilirim bir şey olursa ararsın" bir şey dememe izin vermeden kapıyı çarpıp gittiğinde öylece kalmıştım en iyisi yatıp uyumaktı.
