Neighbour | Minsung

8

Selam askolar
NEDEN TUTMADI BU FIC :'(

Bu bolumde duzyazi olcak ama okuyan yokkii

Agagagagag
Neyse umarım beğenirsiniz

Jisung kararlıydı. Herşeyi anlayacaktı çünkü daha fazla geciktirmek istemiyordu bu işi. Akşam saat sekize kadar düşündü.
Diyeceği bütün cümleleri, kelimeleri aklının bir köşesine kazıdı. Fazla heyecanlı ve korkuyordu ama söylemezsede içindeki burukluk hissi ile yaşayamazdı.

Saat, akşam sekiz buçuk.
Hazırlanıp evinden çıktı Jisung.
Heyecan ve endişeden hep parmakları ile oynardı şu anki gibi.

Minhonun evine birkaç dakika da geldikten sonra bekledi bir süre. 2 dakika geçtikten sonra ise korkakça zile bastı.
Biraz sonra kapı açılınca Jisung, Minho'ya baktı.

"Ah Jisung, içeri gel" Jisung onu kafası ile kısa bir şekilde onaylayıp, Minho biraz geri çekildikten sonra içeri adımladı.

İçeri girdiklerinde Jisung koltuğa oturduktan sonra Minho konuştu
"Birsey içer misin?"
Jisung kafasını sağa sola sallayıp konuştu
"Yok, hayır. Sana birşey söylemek için geldim.. Kız kardeşin hakkında" dedi sonlara doğru ondan gözlerini kaçırırken.

Minho hemen gözlerini büyütüp konuştu
"Ne, Soo Jun ile alakalı ne olabilir. Lütfen hemen anlat"

Jisungun içini şimdiden hüzün kaplamıştı
"Anlatacağım ama lütfen sakin ol" daha kendi sakin değilken onu sakinleştirmeye çalışıyordu.

Minho, Jisungun karşısındaki koltuğa oturup konuşmasını bekledi.
Jisung parmaklarıyla oynamaya başladı ve gözlerini Minhodan çekip parmaklarına bakmaya başladı

"Benim babam üç yıl önce vefat etti. Annem bir buçuk yıl önce bir adam ile evlendi. Ben zaten o a-adamı gram bile sevmedim. Gerçekten.
Onlar evlenince ben buraya taşındım. Şu anda Daegudalar. Annem mutlu olunca bende mutlu olurum ama onu hiçbir zaman b-babam yerine koymadım ben. Annem de zaten birşey demedi böyle yapmama."

Minho dikkatle dinliyordu Jisungu.
Jisungun gözlerinin dolduğunu gördüğünde koltukta diklenip derince yutkundu Minho.

Jisung tekrar konuşmaya başladı

" Bu anlattıklarımın senin k-kız kardeşinle ne ilgisi olduğunu sorarsan asıl konu burada. O adam, Kim Sang. Kardeşinin k-katili. Ben gerçekten hiçbir şey bilmiyordum. Yemin e-ederim" dedi sonunda sesinin kısılmasına izin vererek.

Minho duydukları ile donmuştu resmen.

"N-ne" En sonunda ağızından bir kelime çıkarmayı başardığında Jisungun gözlerinin derinine baktı.
İkisinin de gözleri dopdoluydu.

"Özür dilerim" Jisung fısıltı sesi ile mırıldandı.

"Özür dilerim ben bilmiyordum gercekte-"
Jisungun sözünü kesen Minhonun fazla yüksek çıkan sesiydi.

"Jisung! Sus. Lütfen beni biraz yalnız bırak!" Jisung duydukları ile birkaç saniye yüzüne bile bakmayan Minho'ya bakmıştı.
Gözünden bir damla yaş düştüğünde konuştu
"Üzgünüm. Keşke birşeye yardımım dokunabilse ama tek yapabildiğim özür dilemek. Görüşürüz Minho" dedi zar zor konuşarak.
Minho ise
hiçbir şey yapmamıştı.

Jisung evden çıktığında gözlerinden yaşlar akmasına izin vermişti.
Sessiz ağlardı Jisung.
Sessiz.
Kimsenin duyamayacağı kadar sessiz.

AĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞ
Silent cry🥺

Görüşürüz 😔