Σηκώνομαι, κάνω ένα ντουζάκι και ετοιμάζομαι να πάω στη δουλειά. Βγαίνω έξω και καθώς πάω να φύγω, βλέπω κάτι κούτες και την "μεταφορική"...Μμμ θα μετακόμισε κάποιος επιτέλους στο απέναντι σπίτι...Θα έχω και έναν γείτονα/νισα βρε αδερφέ....
Pov's Δημήτρη:
(Τηλεφωνική κλήση με Κων/νο)
- "Έλα αδερφέ, μόλις μετακόμισα στο καινούργιο μου σπίτι. Απόμερη γειτονιά...ό,τι πρέπει..."
- "Ωραία μάγκα μου...."
- "Τι έγινε με το φορτίο? "
- "Όλα κομπλέ...Έλα μετά το βράδυ από το μαγαζί να κανονίσουμε και τις υπόλοιπες παραγγελίες, γιατί ο Χρήστος μας τα χει πρήξει"
- "Ναι για να χαλαρώσει λίγο, γιατί δεν το χω σε τίποτα να πάει να δει ' 'τα θυμαράκια' ' ...Σε κλίνω τώρα, τα λέμε το βράδυ."
Ωραία ας τακτοποιήσω τα πράγματά μου γιατί γίνεται χαμός.
Pov's Βάσιας:
Έχει πάει 10 το βράδυ και μόλις γύρισα σπίτι. Είμαι τόσο πτώμα...Σήμερα πραγματικά βαρέθηκα να χτυπάω ταττου. Ναι καλά καταλάβατε είμαι tattoo artist...Είναι και η Ζωή εδώ, θα φύγει κατά τις 11 για δουλειά. Δουλεύει σε ένα μπαρ.
... Μόλις βγήκα από το μπάνιο και φόρεσα τις sexy μπιτζαμούλες μου 🤭.Η Ζωή έχει μαγειρέψει αλλά εγώ δεν πεινάω.
- "Μαρή πηγαίνε να βάλεις λίγο κρασί να πιούμε και να καθίσουμε έξω στην βεράντα, μέχρι να φύγεις" λέω της Ζωής βγαίνοντας έξω στο μπαλκόνι
Καθώς χαζεύω τον ουρανό με τα άστρα έρχεται και η Ζωή με τα ποτήρια. - "Τελικά το απέναντι σπίτι έχει φώτα"
- "Ναι μάλλον μετακόμισε κάποιος" λέω και βλέπω και έναν ψηλό σωματώδη τύπο να τακτοποιεί κούτες.
-"Αα ωραίος φαίνεται ο καινούργιος σου γείτονας." Λέει και η Ζωή χαζεύοντας και αυτή
- "Μμμμ μάλλον" λέω αδιάφορα και πίνω λίγο από το κρασί μου
- "Μαρήηη κοίτα διακριτικά μην σε καταλάβει, αυτός δεν είναι εκείνος ο χτεσινός από τον δρόμο??" Λέει η Ζωή ψυθιριστά και με σκουντάει
- "Αααααααααα όχι ρε γαμώ την τύχη μου" λέω φωνάζοντας αφού βλέπω ότι είναι όντως αυτός ο Μαλάκας. Και καθώς είμαι μέσα στα νεύρα κλοτσάω το πόδι μου στον τοίχο και έχω και την Ζωή να μου λέει ότι κάνω μαλακίες και ότι μάλλον με κατάλαβε ο άλλος.
-"Χέστηκα Μαρήηη, εγώ εδώ χτύπησα το πόδι μου και εσύ μου λες μαλακίες" λέω και κάνω σαν μικρό παιδί. ...
Η ώρα είναι περίπου 1 και μισή, η Ζωή πήγε για δουλειά και εμένα με έχει πιάσει και κάνω γενική στο σπίτι. Σχεδόν τελείωσα, τώρα θα πάω κάτω τα σκουπίδια. Μπορεί να φοράω αυτά👇
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
και να μαι σαν ξεμαλλιασμενη αλλά σιγά, ποιος θα μαι δει τώρα, για δύο βήματα... ...
Καθώς πάω να γυρίσω σπίτι μου, ακούω σφύριγμα όλο υπονοούμενο και γω γυρίζω και τον βλέπω.
- "Βρε βρε, το άγριο κορίτσι" λέει και κοροϊδεύει
- "Βρε βρε ο άγριος Μαλάκας" κοροϊδεύω και γω και αμέσως τον βλέπω να νευριάζει
- "Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ?"
- "Αυτό θα έπρεπε να το ρωτήσω εγώ, γιατί εγώ εδώ μένω"
- "Μμμ δηλαδή θα σε έχω γειτόνισσα? " λέει πλησιάζοντας με και έχει έναυπονοούμενο
- "Από που και ως που να με έχεις γειτόνισσα ?"
- "Μετακόμισα εδώ πλέον..."
- "Ναι και τι μου το λες, για να σου πω μπράβο? "
-" Κόψε την ειρωνεία σε εμένα"
- "Και ποιος είσαι για να μου πεις τι θα κάνω "
- "Για μαζέψου ανόητο κοριτσάκι, γιατί δεν ξέρεις ποιος είμαι εγώ"
- "Ξέρω πως δεν ξέρω...είσαι...είσαι ένας ηλίθιος" λέω και γελάω μόνη μου
- "Χαχα Γελάει η κατσίκα ρε" λέει νευρισμένα
- "Τι λες ρε γίδι?"
- "Αυτό πού άκουσες! "
- "Λοιπόν άντε μου στο ΔΙΑΟΛΟ!!!" Και φεύγω κάνοντάς του κώλο δάχτυλο
Pov's Δημήτρη:
"Θα στο βάλω εκεί που ξέρεις" φωνάζω και πάω να μπω μέσα στο BMW για να πάω μαγαζί . Πολύ άγρια είναι και θα το μετανιώσει.Αυτά σε μένα δεν περνάνε ... Αφήστε που ξύπνησε και τον Δημητράκη η αθεόφοβη και άντε τώρα να τον ηρεμήσω. Αλλά που θα πάει θα την ηρεμήσω εγώ, θέλει δεν θέλει.
