~Honeypie~

Gece saat 2 olmuştu. Ben uyumak için yatağıma gidicektim ki evimdeki misafire uyuması için bir yer vermek gerektiğini hatırladım.

Yaku: Lev, ne zaman uyursun.

Lev: Daha nerde uyuyacağımı bile bilmiyorum.

Yaku: Bende bilmiyorum açıkçası. Evim o kadar büyük değil ve salondaki koltuk senin için fazla küçük.

Lev: Yaniiii

Sanırım evimde tek bir yatak vardı ve o da benimdi. Koltuk onun için fazla küçük olduğuna göre benim yanımda yatması gerekirdi. Evet benim yanımda uyumasını isterdim ama kalbime veya yanaklarıma söz geçirebilir miydim? Tabiki hayır. Ama sanırım benim yanımda yatıcaktı.

Yaku: Yani benim yanımda yatıcaksın.

Bunu söyledikten sonra televizyonu kapatıp dişlerimi fırçalamak için banyoya gittim. Dış macununu elime alıp dış fırçamın üzerine sıktım. O sırada arkamda çekingen bir tavırla bana bakan Lev i gördüm. Yine ne olmuştu. Ayrıca kaç gündür hiç bir şekilde çekingen davranmayan biri şimdi niye böyle davranırdı ki.

Lev: Yaku-san, Yüz temizleme jeli, kağıt maske, peeling ve yüz kreminiz var mı?

Yaku: Gratis'e benzer bir halim mi var salak. Ama var sanırım.

Lev: KSBWLBWKWBSHLSBSLSHSKSBKS.

En son bir kuzenim benim yanıma kalmaya gelmişti. Birkaç cilt bakım malzemesini burada unutmuştu bende geri gelince veririm diye saklamıştım. Onları kullansa bir sorun olmazdı sanırım.

Yaku: Sadece bunlar var. Bir de sen cidden her gün bakım mi yapıyorsun.

Lev: Evet bence sizde yapın. Hatta gelin birlikte yapalım sizde bugünden itibaren devam edersiniz.

Yaku: Okeyy.

Açıkçası daha önce hiç cilt bakımı yapmamıştım yani ne yapmam gerektiğini bilmiyordum ama Lev i izleyerek ne yapmam gerektiğini anlamak çok da zor olmazdı.

Bakım yapma işi bitmişti. Lev benden önce davranıp banyodan çıkmış ve yatağa kurulmuştu. Ben ise etrafı son bir kez topluyordum. İşim bittikten sonra bende Lev'in yanına gittim. Geldiğimde uyumak ile uyanıklık arasında kalmıştı ve bana bakıyordu. Kollarını iki yana açtı ve yattığım zaman bana sarılıp sıkıca kendine çekti. Kalbinin atışını duyuyordum yine. Lev çok iyi biriydi ve artık ona, onu sevdiğimi söylemem gerekiyordu.

Yaku: Lev sana birşey söylemem lazım.

Lev: Hmm dinliyorum.

Yaku: Benimle çıkar mısın?
* İlk ondan hoşlandığımı söylemem, sonra çıkma teklifi etmem gerekirdi ama uzatmak gereksizdi.

Lev: Yaku-san.

Yaku: Efendim.

Lev: Evet sizinle çıkarım.

Cümlesini bitirdiği gibi biraz aşağı kayıp boyumuzu eşitledi. Sonra ise benim dudaklarımı kendine çekti ve küçük bir öpücük kondurdu. Hayatımda yaşadığım en iyi duygu olabilirdi. Evet o gece sevgili olmuştuk ve birdaha asla ayrılmayacağımızdan emindim....

Baya beklettim ve baya kısa oldu ama şimdi yeni bölüm yazicam o yüzden kisa.