Aslında sadece yazacağım. Bir hikaye yok sadece yazı ve düşünceler var. bu kadar açıklamaya gerek yok. insanlar her gün gördüğümüz ve yaşadığımız her anda hem kendimizle hemde etraftaki şeylerle bizi etkileyen bir varlık. Ben pek yazmayı beceremem. saçma hikayeler çöplük misali yuvamdır. aslında yuva gördüğüm şey beynim. o da bir yığın çöplük misali ama pek önemsemiyorum.
her şeyin bir karma gerçeklik olduğunu düşünüyorum. aslında etkiye tepkide vardır ama bu ziyade -daha çok- bir gerçeklik.
Standartlaşmak gibi. Ben elime bir kalem alıp önüme de bir kağıt serip he gün günlük yazamam aslında düşüncelerim için yazı kullanmam. Bazen dil bana yetersiz geliyor. düşüncelerime yetmiyor.
Herkesin farklı hayatları var. Ben standartlaşmaktan ayrı yaşamayı çok daha cazip görüyorum. lakin bazen insanların standart diye uzaklaştıkları eylem veya düşünceler adeta kapılması gereken bir veya tutulması gereken bir balık gibi gözümde. kitap okumak gibi insanlar standat görüyor bu eylemi yapanda çok yok. O yüzden buna yönelirim bu bir ideal veya tekrarlamam mıdır bilemem ama gerçek bir tutku
tutku derken bu hep bana sanatı anımsatır. felsefeyi ve gerçekliği. haz veya zevkte çok fazla hayatımda dır. uyurken bile. bunu yanlış anlamayın sakın. zevk veya haz bazen cinsel istekten çok bir dürtü güdü ilişkisi gibidir. yapmayı en çok istediğin yaptığından zevk almak gibi. parmak emmek olarak düşünelim. cinsel bir istekten öte olan bu istek rahatlamak sakinleşmek gibidir aslında. veya tırnak yemek yaptığın şey zarar versede psikolojik olarak düzeltiyorsa bu önemsiz bir var sayımdır.
enstürmanlar mesela ben hayran kalırım bir kaç telin çıkardığı o sese. ah bir de bir çok aletin çıkardığı o akustik müzik birleşimi. sizi deli eder içine kapar. dans ettirir. ben hala anlamam bir müzikle veya bir kaç müzikle insan duygusunun nasılda aniden değiştiğini. bence müzik acayip bir şeydir. ağlarsın gülersin hepsini yaşarken müzik seni hapseder. kendi sınırlarında özgür hissetirir
özgürlük demişken ben özgürlüğü asla açık giyinmek istediği şeyi demek yapmak olarak görmem bu feci bir şeydi. çoğu ahlaksız boyutun bir kumaşıdır. fazlası değildi. özgürken nefsin sana hükmederse sen bırak özgür olmayı iradesi beş para etmezsin. özgürlük çılgınlıktır. deli gibi eğlenmek değil. deli gibi yaşamak. tabi kuralla vardır. ama özgür insanlar için saçma kurallar yoktur. ama kurallarda çok işe yarar refah gibi. o yüzden bu terim çok çakıntılı ve dağınık bir terimdir. eksi ve artı yönleri vardır. ama nefsinin kölesi olmak özgürlük değildir. o zaman siz köle efendi olursunuz. ama nefsinizi yöneten biriyseniz siz özgürsünüz.
deli demişken . deliler her zaman dikkatimi çeker hem psikolojik hemde iradesel olarak. nasıl mı mesela dahi deliler. psikolojik olarak mesela insanlar kendinizi kaybettiğinizi düşünür ama siz dfark ettirmeden onların görmediklerini görürsünüz. olağnüstü. her neyde bence gerçek deli olanlar -psikolojik olarak- onlara diyecek söz yok onlar kendilerini bulmuş insanlar. bizler ise kaybolmuş bir ögütüz.
örgüt.. hepimiz bir örgütüz gibi yaşıyoruz. inkar etmeyiniz. bizim ne görmek istediğimiz değil bize ne gösterilmek istiyorsa biz onu görüyoruz. bir anda güncel olan bir bilgi herkesin kulağına gider öyle değil mi. ama saklı olan gerçeği ne kimse görür ne de araştırır. kulaktan dolma siktiri boktan bilgiler gibi. -
