Ahmet le çıktık sevdik birbirimizi ama taki Ahmet beni arayıp İstanbula bir daha dönmeyeceğini söyleyinceye kadar Yine bana üzgünlük,hüzün vardı. Yine ağladım tekrarlı olarak...
_ _ _
Bahar bana şöyle dedi;
Zeynep artık yeter bu kadar kendini harap etme üzme artık olmadı yapamadınız İstanbula gelicem gelicem dedi yalan söyledi
İşte bırak şunu artık o üzülmeye değer bir çocuk değil üzme artık kendini topla biraz bak annen anlayacak artık! Dedi
Tam dört sene Ahmet için ağladım durmadan o gözlerimin ben bile ne halde olduğunu bilmiyorum artık kendimi toplamam gerekiyordu ama hala bekleyecektim ömür boyu
Ve kendime şöyle dedim;
Zeynep yeter artık seni unuttu bile aramıyor mesaj atmıyor ama sen bekleyeceksin o gelmese bile dedim ve kendime söz verdim.
