თავი 7

135 16 12
                                    

იუნგი-სიმართლეა.

ნამჯუნს თვალები გაუფართოვდა. მერე ნელ-ნელა უკან დაიხია.

ნამჯუნი-რატომ? რატომ გააკეთე ეს ნაბიჭვარო?!?

იუნგი კვლავ ჩუმათ იყო.

ფელიქსი კი ამ სანახაობას ღიმილით შესცქეროდა.

ვერ ვიჯერებ ი...იუნგი? ა...არა...

ნამჯუნი-პასუხი გამეცი!

ნამჯუნმა ვეღარ მოითმინა და იუნგის სახეში მუშტი უთავაზა.

იმდენად ძლიერად დაარტყა რომ იუნგი ძირს დავარდა.

ჯინი-ნ...ნამჯუნ...

იუნგის სახეზე გაბრაზება შევნიშნე ფეხზე წამოდგა და ნამჯუნს მკვლელის თვალებით შეხედა.

იუნგი-მიზეზი გაინტერესებს? გეტყვი მიზეზს.

ფელიქსმა ღიმილი შეწყვიტა და მოსასმენად მოემზადა.

იუნგი-პირველრიგში იმიტომ რომ მაინტერესებდა რას გააკეთებდა. რის გაკეთებას აპირებდა. მინდოდა გამომეტეხა, ხელი შემეშალა და თვითონ ეღიარებინა რასაც აკეთებდა. მეორე მასთან ახლოს ყოფნა მინდოდა...

ნამჯუნი-რა?

იუნგი-ჰარინი უკვე 2 წლია რაც მიყვარს და მინდოდა მასთან ახლოს ვყოფილიყავი. მინდოდა მისთვის მეთქვა მიუხედავად იმისა რომ ვიცოდი რო მტერი იყო მაგრამ საბედნიეროდ ვერ გავბედე. მამას ვუთხარი რომ ჰარინი მიყვარდა მეგონა რჩევას მომცემდა მაგრამ მაგის მაგივრად გავიგე რომ ჰარინი ჩემი ბიძაშვილია. ამიტომ გეგმები ჩამეშალა მაგრამ ჩემი ბიძაშვილი რომ არ ყოფილიყო მაინც არაფერი არ გამომივიდოდა რადგან მას შენ შეუყვარდი, ნამჯუნ! შენ მე ის წამართვი!

ყველა ვდუმდით, ხმას ვეღარავინ ვიღებდით.

იუნგი-მაგრამ რაც არი არის მასთან მაინც ვერ ვიქნებოდი.

იუნგიმ ნამჯუნს მხარზე ხელი დაადო და გარეთ გავიდა.

*ჰარინის POV*

შეგზავნილი (დასრულებული)Where stories live. Discover now