Yesterday's Loaded Bullets

Chapter 31

"What do you want."

Tiningnan ko ang nasa menu habang tinatanong ito sa gusto nyang kakainin. Naghihintay lang ako sa sagot nito dahil busy ito kumalikot ng phone niya.

"you.." she nonchalantly said kaya nama'y napatigil ako sa pagtingin sa menu.
"what do you want" dugtong nito na ikinakagat ko naman sa mga labi ko.

I almost embarrased myself damn. Nilapag nito ang phone niya sa gilid and she rest her chin on her palm at the top of mess while staring directly to me.

Binigay ko na ang order namin sa waiter. Di ako mapakali sa kinauupoan ko. Kanina pa siya naka tingin sakin. Nagpanggap akong kinalikot ang cp ko kahit ang totoo ay panay slide lang ako sa screen ko. The effect she's giving me i can't.

"Here's your meal madams." saad ng waiter bago bigyan kami ng malawak na ngiti at umalis na. Nilingon ko naman ang kasama kong seryosong nagsimula ng kumain.

Tahimik lang kaming kumakain. Ang musika sa loob ng restaurant ang tanging bumubuhay sa tahimik naming paghahapunan. Di ko siya kayang tapunan ng tingin man lang dahil nanghihina ako. Baka bigla ko nalang maisipang gumawa ng katarantaduhan para lang gustohin niya ako pabalik but i won't stoop for that low.

"About last time...."

Binasag nito ang matagal na katahimikang namutawi sa pagitan naming dalawa.

"it was nothing ma'am." i firmly said without looking at her. Di ako pwedeng maging marupok ngayon dahil tyak na matutunaw lang ako.

I wiped my mouth and stare at her eyes emotionless. Parang may gusto pa itong sabihin dahil bumubuka ang bibig nito but she choose not to.

"Are you done miss?." sabi ko dito at tiningnan ang relo ko. May 15 mins nalang kami baka malate pa siya.

"We need to go baka malate ka pa."

Umayos naman ito bago tumayo. Her expression is back. She's walking her way to the restroom , she'll fix her make up raw. Wala namang dapat i ayos sa make up niya, she's a beauty. If only i have the courage to say that out loud infront of her but i don't want to look stupid.

"Let's go" she said seriously at nauna ng naglakad paalis. Tahimik lang akong nakasunod sakanya. Kahit ba naman nakatalikod ang sexy parin niyang tingnan. Everything she wear at this moment is perfect to her body. It feels like it was really designed just for her.

I opened the passenger of my car para pumasok siya. She insisted to use her car pero pinilit ko siya sakin na sumakay. Di ko ata kayang pumasok sa kotse niya sa ngayon dahil baka iba nanaman papasok sa isip ko at di ako makapagpigil na makain siya, kidding aside.

"Where are you heading to?." i said while driving my car through the exit of the mall.

"LRA Hotel." tipid na tugon nito habang nakatingin sa labas.

"Are you mad." she softly said.

Natuod naman ako sa kinauupoan ko. Naalala ko nanaman kung paano niya sinabing wala lang ang nangyari samin. She remind me how pathetic i am confessing and gave meanings to everything na dapat ay binaon na. Masakit pa rin but i can't be mad.

"nah, why would i." tipid ko itong nginitian habang sa harap parin ang tingin.

Nakarating na kami sa may entrance. Bumaba naman ito agad sa kotse ko kaya bumaba na rin ako. The lights from the moon reflect to her face giving me the complete access to see her lovely and dazzling eyes that shows a lot of emotions that i couldn't explain.

I was stunned when she said the words that almost made me come back and just stay with her without minding the pain.

"I'm sorry."