3

320 23 9
                                    

Dün çok yoğundum yeni bölüm yazamadım üzgünümm 😭


"Akari!"

ses yoktu. 

"Akari cidden şu uyku taklitlerinden bıktım, gel hadi. En sevdiğin omletten yaptım."

Yine yok. Beni sinirlendirmek için mi yapıyordu yoksa tembel götü kalkmıyor muydu?! Yattığı odaya doğru ilerledim. Dur ne- Akari yoktu?.. 

Endişeli düşüncelere dalmışken bir andanda kendimi teselli etmeye çalışıyordum.. bir şey olmaz ya. Rahatsız etmemek için erkenden gitmiştir. Dünden dolayı utanmıştır. 

Bunları düşünürken bir andanda Akari'yi arıyordum. 5 saniye, 10 saniye, 15 saniye. Ve çalmayı bıraktı, otomatik olarak meşgule alındı hat. Kendimi teselli edemiyordum. Koltuğa oturup ne bok yediğini düşünürken bildirim sesi geldi, bir anda heyecanla kalktım. Umarım Akari'dir.

Bilinmeyen? Yine mi şu dolandırı hesapları?  Kişiyi engellemek için mesajı açtım fakat sohbet yüklenmeden bunun bir fotoğraf olduğunu farkettim. Fotoğraf yüklendi. Gözlerim fal taşı gibi açıldı ve kapanmadı. Gözlerimi kısmadım, kapatmadım ama yinede gözlerimden yaşlar akmaya başladı. 

Akari. Her yeri kan içindeydi. İşkence edilmişti. Gözlerine yediği hasarlardan dolayı ağlayamıyordu. Bir andanda aklıma Ran geldi. Bilinmeyen numara mesajı gördüğümü görmüş olmalı ki bir mesaj daha yazdı


Bilinmeyen Numara

"Arkadaşına zarar gelmesinin hepsi senin suçun, daha da kötüsünün olmasını ister misin?"

"Benimsin."


Hayır. Hayır. Foto shop muydu bu?  Bunları düşünürken yutkunmaya çalıştım. Yutkunamadım. Bir anda kendimi yerlerde dizlerimin üstüne çökmüş hıçkıra hıçkıra ağlarken buldum, isteyerek olmamıştı. Devam ettim, iyi değildim. Camlar açıktı, tüm mahalle duyabilir durumdaydı. Sikimde miydi? Hayır. Şu an çok kötü durumdaydım ve stresliydim. Ne yapacaktım? Akari ölemez.. hayır.. özellikle benim yüzümden. Ani kararla yazmaya karar verdim.


Nakime

"Kimsin sen?"

"Akariyi bırak."

Bir anda ciddi ve kızgın bir mesaj olduğu için ve karşıda kimin olduğunu, huyunu bilmediğim için kızar ve Akari'yi öldürür diye düşündüm. 2 dakika sonra bir şey daha yazdım.


Nakime

"Lütfen."

Aklımdan bir sürü sahne geçiyordu, hiç biri pozitif değildi ve çok korkuyordum açıkçası. Bu düşünceler sona erdi çünkü açık telefonumdan mesajın teslim edildiden görüldüye dönüştüğünü farkettim.

Yandere ran haitani x readerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin