Zamanında güllerin arasında saklanan gizemli bir kral varmış. Güneş rengi saçları, zümrüt rengi gözleri, kan kırmızısı dudakları ve kıpkırmızı bir gülün renginde yanakları varmış. Kralın bu gizemli güzelliğini sadece ve sadece kalbinde saf intikam t...
Yalancı yalancı Sana kimse inanmaz Yalancı yalancı Sana kimse inanmaz
Günahkâr günahkâr Seni kimse istemez Günahkâr günahkâr Seni kimse istemez
Kirlenmiş kirlenmiş Seni kimse temizlemez Kirlenmiş kirlenmiş Seni kimse temizlemez
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bugün hava çok güzel." dedi Hyunjin. Yüzünde tatlı bir tebessümle gül bahçesine bakıyordu.
"Sen daha güzelsin." dedi solmuş olan Gül Prens. Yıllardır atmayan kalbini attıran bu gence hayranlık besliyordu.
"Doktor sana dışarısının iyi geleceğini söyledi. Bu öğle yemeğini bahçede yemek bence oldukça iyi bir fikir." Duraksadı Hyunjin. "Yine de pek iyi gözükmüyorsun." dedi, yüzü düşmüştü.
"Hemen iyileşemem değil mi? Asma lütfen suratını. İyileşeceğim hemencecik." dedi sevgilisinin ellerini tutarken. İki genç, birisi insan birisi şeytan, birbirlerine baktılar. İkisininde bakışı birbirini ısıtıyordu.
Yemeklerini yediler, konuştular, tartıştılar... Uzun bir sessizlikten sonra Gül Kral sessizliği bozdu ve sevgilisine döndü. "Benim hakkımdaki efsaneyi biliyorsun değil mi?" dedi. Hyunjin kafasını sallayarak onayladı. "Buraya onun için gelmiştim zaten."
"Bu efsane gerçek Hyunjin. Ben, beni görebilen insanların dileklerini gerçekleştiririm. Sense aylardır benimlesin ve dileğini gerçekleştirmek ister misin artık? Kalbindeki saf intikamın huzura kavuşmasını ister misin?"
Hyunjin duraksadı. İntikamını tabi ki unutmamıştı. Ancak efsanenin gerçek olabileceğini unutmuştu. Gözleri karardı Hyunjin'in. "Evet." dedi hırsla. "İstiyorum."
"O zaman intikamını alacağım, sana zarar verenlerin kalplerini yakıp öldüreceğim, saf intikamın acısını tattıracağım. Kalbinin huzura erişmesini sağlayacağım."
Bir an da Hyunjin derin bir nefes aldı. Kendisini yenilenmis gibi hissediyordu ve içinde tek bir kin, öfke, hırs, intikam kalmamıştı. Sevinçle sevgilisine sarıldı. "Teşekkür ederim, çok teşekkür ederim." dedi, boynundan ayrılırken kararsızca sordu. "Ya ölmedilerse?" dedi nazikçe. Aslında sevgilisinin onu kandırdığını düşünüyordu. Ancak bu rahatlama hissi hiç de şaka değildi.
"Bunu sana ispatlayabilirim. Gözlerini kapat ve seslere odaklan. Duyduğun çığlık ve yakarışlar onların sesi."
Sevgilisinin dediğini yaptı. Seslere odaklandıkça, korkunç sesler daha da netleşti. Gerçekten de bir adamın çığlıkları ve yakarışları yankılanıyordu. Gözlerini hızla açtı, şokla Gül Kral'a baktı.
"Ee nasıldı?" diye sordu Gül Kral.
"İnanılmaz." dedi genç.
O günden sonra Gül Kral iyileşmeye, zavallı genç hastalanmaya başlamıştı. Bu gencin ruhu, sevdiğinin öğünü olurken, o ise her şeyini sevgilisine vermişti. Ölümden korkmayan bu genç, son ana kadar sevdiğinin yanında olduğu için çok mutluydu.
Gözlerini sonsuzluğa kapatırken bile.
Şeytan Kral, Şeytan Kral Acınasısın Şeytan Kral Yıllardır atmayan gönlünü Kaptırdın bir gence, Şeytan Kral
Bildin kaderin oyununu Sonunu getirecek olan oyununu "Ama" dedin "Ne güzel bir oyun" Ölüme adım attın
Ama sen Şeytan Kral'sın Namı diğer Gül Kral'sın Bencilliğin vücut bulmuş halisin Sevgilini yiyecek kadar canisin
Kader seni öldürecek Bedenini çürütecek Sen daha kavrayamadan Cesedini çiğneyecek
...
Merhabaaaa
Nasıldı? Yorum yapın lütfen 🥺
Aslında açıklama kısmında pek bir diyeceğim yok. Ama sizlere minik bir hediye verebilirim.
