Porgola - Mafya

Porgola - Mafya / Bolum 2 /

*herkese iyice etrafı gezmesini emretmiştim adam olup olmaması çok önemliydi bu görev için..* *kapıyı açtığımda kanım tutulmuştu* ... *7-8 kişilik aradığımız o çete barakanın içine kitlenmişti..

 herkese kafasından sıkılmış heryerde kan ve sinek dolmuş.. orada ise eli ayağı bağlanmış gözler kapatmılmış 17-19 yaşlarında birisi vardı..* *kim bilir kaç gündür buradaydı..

- Y-YAKLAŞMA! KİMSİN! *ağlarken konuşamıyor dediklerim anlaşılmıyordu* 

Tamam.. bak. sorun yok ben hürkan.. *Siyah deri eldivenli elimi kıvırcık saçlarına koydum* sorun yok götürücez seni.

- *sesim titrerken burdan daha kötü nereye gidebilirim diye düşünürken başka çarem kalmamıştı..* 

*gözlerindeki bandı açtım* ... *sert bir bakışla baktım gözlerine* *hay sikeyim enfeksiyon başlamış.. böyle bir ortamda ne olmasını beklerdinki..* canın yanıyorm-

- siz hangi çetelerdensiniz.. 

*kaşlarım çatıp derin nefes verdim- şu polislerin anlaşmalı olanlardan.. *bilek ve ellerini çözüp arabaya yürürken sürekli açlık ve sususluktan titreyen bedenine baktım* *bunlar daha kötülerini de görmüştüm.. ama bunun bir çocuğa yapılmış daha acıydı..* 

*giderken bir anda bayıldığını farkettim* !! LAN *ağırda olsa zar zor kollarıma aldım* nasılda kilo vermiş..* *arabada kollarıma almış arkada oturuyordum* *oraya gittiğimizde ilk işimiz gözündeki iltihaba çare bulmaktı.* *bi incelemiştim de.. gerçekten çok masum bir yüzü vardı..*

*gittiğimizde hızlıca ellerinden gelen tedaviyi yapmış yatakda yatıyordu kolunda serum ile.. açlıkdan halsiz düşmüştü..* *akşama kadar başında beklemiştim.. saat 12 idi ama ben gözümü kırpmadan onu izliyordum*

- *sonunda bazı sesler netletmiş en azından duyabiliyordum.. sürekli bir aletin sesi geliyordu.. ölmüşmüydüm? öldüysem neden hiçbirşey göremiyordum.. ama duyuyordum..* *bir süre sonra gözlerimi açtığımda ölmediğimi anlamıştım*

*gözlerini açtıgında rahatsız etmemek adına konuşmadan ateşine baktım* hmm.. *ateşi normale dönmüştü neyseki..*

- *tavana baktım ve etrafa baktığımda az çok anlamıştım neler olduğunu* beni öldürmeden önce iyileştirmeye mi düşündünüz..

*derin nefes verdim* naparsan yap.. çocuk öldürmeye yetkimiz yok.. *ki zaten öldürmezdim seni..*

- *karşımdaki mafya başına baktım* teşekkür.. ederim. beni ordan kurtardığınız için.. *tekrar tavana baktım vücudum uyuşuktu hareket edemiyordum bir nedenden ötürü..* bir çocugu soyup zorla üstünde birşeyler yapmamı istediler.. bende istemeyince.. başka çeteden kişileride alıp önce vurdular.. daha sonra beni de orda ölüme terk ettiler.

demek öyle.. zaten senin birşey yapmadığını anlamıştım merak etme 

- n-nasıl?

emin ol çok insan tanıdım.. bu arada senin adın neydi?

- *hissiz bir şekilde baktım yüzüne* Ömer.

*saçlarını okşadım hafifçe* Ben hürkan.. bundan sonra sana sahip çıkacak kişi *samimi bir sesle*

- *tek kaşımı kaldırdıkdan sonra çattım iki kaşımıda* Neden böyle bir karar aldın? *acaba bu sefer ne yapacakla-*

Sebeb yok. Sizin gibi çocuklar böyle işlere asla karıştırılamaz.. suçsuz insanların böyle ortamlarda gezmesine gerek yok.. olanın size olmasını istemiyorum.. *derin bir nefes verip saate baktım* "23:32" tekrar uyumaya çalış.. saat çok geç oldu *saçlarına baktım tekrar* ne kadarda kıvırcık saçların var hm?

- evet öyle..

*odasından sessizce çıkıp gözüme uyku girmediği için kütüphaneden en azından biraz bilgim olması için çocuklara nasıl davranılmalı adlı bi kitap okumaya başlamıştım*