Zeyno'dan
kendimi koltuğa atmış bahçede önder amca ile gülüşen çağrı'yı izlemeye başladım ve ne yalan söyleyeyim onu gülerek görmek mutlu olmamı sağlamıştı ve gülüşü o kadar güzeldi ki içimden öpmek gelmişti ay zeyno ne diyorsun kızım sen kendine gel
sonra zeyno telefonunu eline alıp oynamaya başladı ama birden çağrı gelip yanına oturdu
Çağrı:sencede yeterince beni kesmedin mi?
Zeyno:aaa ne alaka canım
Çağrı:canım!
Zeyno:ne o çağrı bey yoksa beğenemediniz mi?
Çağrı:beğendim
çağrı'nın dediği şeyle gülmüştüm ama çağrı birden etrafı kontrol edip ellerimden tutmuştu
Çağrı:zeyno
Zeyno:efendim çağrı
Çağrı:biz seninle neyiz
Zeyno:ne demek neyiz?
Çağrı:yani kızım işte neyiz ya
Zeyno:annem ile önder amcanın dediğine göre kardeşiz gerçi bana göre de öyle ama neyse
dediğim şeyden sonra çağrı ellerini çekip ayağa kalkmıştı bozulmuştu sanırım o yüzden buruk bir şekilde konuştu
Çağrı:neyse ben odama gidiyorum
Zeyno:ne oldu ya birden
Çağrı:birşey olmadı
Zeyno:emin misin?
ama çağrı konuşmadan odasına gitti ve kulaklıklarını takıp müzik dinlemeye başladı o sırada zeyno ise hayla koltukta oturuyordu sonra derya geldi
Derya:nasıl olmuşum
Zeyno:vay derya sultan bu ne güzellik böyle
Derya:şey önder'in bana sürprizi varmışta
Zeyno:peki o zaman ne seni daha fazla tutmayayım
Derya:zeynoooo
derya'nın dediği şeyle zeyno gülerek üst kata çıktı gece olunca ise çağrı hayla ortalıkta yoktu o yüzden hemen odasına gitti ve içeri girdi ama çağrı'nın üstünde tişört yoktu o yüzden gözlerini kapattı
Zeyno:valla birşey görmedim
Çağrı:istersen bakabilirsin
Zeyno:çağrı
dediğim şeyden sonra çağrı gülmüştü ama merak edip gözlerimi yavaşça araladım ve çağrı'nın vücuduna bakmaya başladım oha sen insan evladı mısın be mübarek
Çağrı:biraz daha bak istersen
çağrı'nın dediği şeyle zeyno hemen gözlerini kapattı
Zeyno:ne alaka canım ben bakmıyorum ki
Çağrı:kesin öyledir
Zeyno:giydin mi tşörtünü canım
Çağrı:evet
çağrı'nın dediği şeyle zeyno gözlerini açtı ama birden ayağı takıldı ve çağrı'nın üstüne düştü o yüzden çağrı gözlerini kapatmıştı zeyno ise gülerek ona bakıyordu ama hemen ayağa kalkıp konuştu
Zeyno:çağrı iyi misin?
Çağrı:kaburgalarım kırılmadıysa evet
Zeyno:abartma lan
dediğim şeyden çağrı gülmüştü ama birden ayağa kalkıp beni yavaşça duvara yaslamıştı ve dudaklarıma bakıp konuşmaya başladı
Çağrı:sen ne yaptın kızım bana böyle
Zeyno:ne diyorsun çağrı anlamıyorum
Çağrı:sen zaten neyi anlıyorsun ki
Zeyno:belki de anlıyorumdur
Çağrı:zeyno
Zeyno:efendim çağrı
Çağrı:ben
ama çağrı tam konuşacağı sırada içeri önder girdi
Önder:çocuklar ne oluyor burda
ama zeyno birden çağrı'yı itip oda'dan çıktı o yüzden çağrı güldü
Önder:çağrı
Çağrı:efendim baba
Önder:sizin zeyno ile aranızda birşey mi var oğlum bak bana söyleyebilirsin asla kızmam hatta mutlu olurum
Çağrı:yani baba bende bilmiyorum aramızda ne olduğunu ama bildiğim tek birşey var o da zeyno'yu çok sevdiğim
çağrı'nın dediği şeyle elimi kalbime koymuştum çünkü kalp atışlarım hızlanmıştı ama kapı'nın açılma sesini duyunca hemen koşarak odama girdim sonra kendi kendime konuştum
Zeyno:sen ne yaptın bana böyle çağrı koçak
sonra zeyno dudağının kenarını ısırıp güldü
