YAŞAYAN ÖLÜLER

Bölüm5:TEHLİKE

Hemen Taner abiye haber vermeye koştum.Bir yandan da bağırıyordum.Emre sesimi duyup hemen Ceren'in yanına doğru koştu ve hemen kucaklayıp koltuğa getirdi.Kafasından kan geliyordu.Taner abi de kalkmıştı.Hemen eşyaları toplamaya başladı.
-Napiyosun? Diye sordum.
+Adamların silahlarını alıp liderlerini esir aldık.Yerimizi biliyorlar.Hemen hazırlanmamız lazım.
Hemen bende toplamaya başladım.Ecrin ve Murat da hemen harekete geçtiler.5 dakika bile olmadan toplandık ve doğruca arabaya doğru gitmeye başladık.Emre Ceren'i kucakladı ve arabanın arkadasına yatırdı.Bizde beklemeden girdik.Arabanın kasası olması avantajdı.Murat'la ben kasaya çıkıp elimizde silahlarla dikildik.Taner abinin bizi nereye götürdüğü hakkında bir fikrim yoktu.Anayola çıktığı gibi hızlanmıştı.Bu dünyadaki tek amacımız hayatta kalmak.O yüzden çok dikkatli olup,her şey için çaba göstermeliydik.Bu yüzden hepimiz birbirimize destek olmalıydık.Düşünürken araba durdu ve Taner abi arabadan indi.
-Taner abi neden durduk ?
+Benzin bitti,bu gece burda duruyoruz,dedi.Nöbet paylaşımı oldu.İki kişi duracaktık çünkü çok ortalıkdaydık.İlk nöbeti ben ve Murat tutmaya başladık.Kimsenin uyumaya niyeti yoktu.Sabahın ilk ışıklarıyla yola çıkmaya karar verdik.Gece Ceren de uyanmıştı.Yavaş yavaş yürümeye başladık.Biraz önden gitmeye başladım.Ormanın içinden sesler geliyodu.Bıçağımı sıkıca tutarak yavaşça ormana doğru girdim.Önümde 2 tane insan ilerliyordu.Birinin crassbowu birinin de silahı vardı.Biraz izledikten sonra konuşmaya karar verdim.
+Hey,dedim ve anında iki tane silah üstüme doğrultulmuştu.
-Sen kimsin ?,dedi crassbow taşıyan adam.
+Ben Meriç.Arkadaşlarımla benzinimiz bitti ve yolda kaldık,yürüyerek gidiyoruz ve ben sizi gördüm.
-Kaç aylak öldürdün?
+12
-Kaç insan öldürdün ?
+0,dedim ve adam tatmin olmuşçasına başını salladı ve ben Murat diye bağırdım ve arkadam 5 kişi eli silahlı direk geldi.Adamlar şaşırmışa benziyodu.
-Çete gibi görünüyorsunuz,dedi
+Hayatta kalmak için öyle olması gerekiyor,dedim ve kendimi gurubun sözcüsü gibi hissettim.
-Haklısın ama biz de 4 kişiyiz eşlerimiz ve bi yerde yaşıyoruz.
+İnsanlara ihtiyacınız var mı ? ,diyip gülümsedim.Adam da bana gülümseyip her zaman dedi ve yola koyulduk ve silah taşıyan adam konuşmaya başladı.
-Ben Anıl,arkadaşım da Hilmi.Artık beraber olduğumuza göre birbirimizi tanımalıyız,dedi
+Ben Meriç daha önce söylemiştim.-Hepsini işaret ederek-Bu Taner abi,bu Ceren ,Bu Emre,Bu Murat,Bu Ecrin,dedim
-Tanıştığımıza memnun oldum,dedi ve hepimiz kafalarımızla onayladık.Ev yakındı ama ağaçların içindeydi.Yolda iki tane aylak daha öldürdüm ve sayıyordum.Ceren de 1 tane öldürdü ama aylağın kanı üstüne sıçrayınca usulca küfretti.Eve vardık ve bahçe aylakların aşamayacağı çitler var olduğunu gördük.Kapıdan içeri girdik.İlk dikkatimi çeken 3 tane mezar olmasıydı.Hava daha öğle vakti olduğundan biraz gezinme vakti buldum ve Anıl abinin yanına gidip ondan bana silah alıştırması yapmasını istedim.Bahçe de olan atış yerlerine doğru gittik.İlk olarak silahın nasıl tutulduğunu gösteri ve atışını yaptı.Hedefi vurmuştu.Sıra bendeydi.Atışımi yaptım ve açık bir farkla ıskaladım ve usulca küfrettim.Yapmak istemiştim.
+Hiç The walking dead izlemedin mi ?,diye bana soru sordu.
-5 sezonu da bitirdim,yeni bölüm bekliyordum.Tüm bunlar olmadan önce tabi.
+Tamam o zaman sen Abraham'sın,bende Rick.İkiside bir soğukkanlıkla işine halledio sen ve ben de öyle olucaz,dedi ve gaza geldim.Bir atış daha attım,bu sefer kenarı da olsa buldurmustum.Alıştırma yaparak akşama kadar devam ettim ve yemek yedikten sonra erkenden uyuduk.
Gecenin yarısında Emre beni dürterek uyandırdı.Hemen hemen herkes pencere önündeydi.Ellerinde silah ve fenerle geziniyorlardı.Bir anda bir şeyi farkettim.Bunlar bizi arayan adamlardı ve ellerinde yine silâhları vardı.Halbuki biz onları almıştık.
Saatler süren bir izleme devam etti ve dağılmaya başladılar.
15 dk sonra biri pencereleri işaret etti ve başları olan adam kapıya doğru geldi.
Kapıyı çaldı ve kimse yanıt vermeyince
-Sizi kahpeler orda olduğunuzu biliyorum, diye bağırdı.
Adam bir daha kapıyı çaldı.Bu sefer ATEŞ diye bağırdı.
Ve ilk kurşun pencereyi patlamıştı.Buradan çıkamazdık.