Bil bakalımm (+18)

:6:

NE HAYIR DALGA GEÇİYOR

yaptığım stres vücuduma yayılırken minibüsün açılan kapıdan kendimi dışarı atıverdim.

Kahretsin bunu yapmamalıydım kesin benim olduğumu anladı.

Bana oyun oynadı ve bende bu oyunu yedim.

Bi sorunum daha vardı minibüsten indim ve dersin başlamasına 10 dakika var geç kalıcam Of yine geç kalıcam

   Koşmaya başladım...

Ders başlayalı 15 dakika geçmişti sınıfa girdiğimde öğretmen yoktu

Ders boşmuş

Bütün şansımı kullandım sanırım

Kafamı sıranın üzerine koydum ve gözlerimi kapattım bu okulda yapmayı en sevdiğim şeylerden biriydi

Teneffüs zilinin çaldığını işittim ardından kafamda Bi el

Hızlı şekilde kafamı sıradan kaldırdım ve başımda dikilen kişi yi yiğitti..

Konuşmaya başladı;

"Konuşmamız lazim"

"Seni tanımıyorum bile konuşmamıza gerek yok"

"Bence beni gayet iyi tanıyorsun"

"Y-yo"

"Kalk konuşucaz dedim"

"Aaaaaa benim fen öğretmenini görmem lazım konuşmamızı başka zamana erteleyelim görüşürüz"

Koşa bildiğim kadar hızlı koştum beni fark etti ama bu kadar kolay olması imkansızdı kafam cidden karma karışık olmuştu

Bu işin için de hatta çoğu şeyin içinde bisi var hissediyorum

*neyse yiğit yanıma kadar geldi ve konuştuk bu beni çok mutlu ediyordu çünkü ağzından çıkan her kelimeye aşıktım ben*

Sınıfa döndüğümde şok olmuştum

Gitmemiş ve benim sırama oturmuş bekliyordu

Arkamı döndüm ve yine kaçmaya çalıştım

Kolumda bir el hissetmemin ardından yakalandığımı anlamam çok uzun sürmedi

Yüzüne bakmadan elinden kurtulmaya çalıştım

Sırtım bişeye çarptı
  DUVAR

Sırtım duvarda ve gözlerim yiğitteydi

Kalbim çıkıcak gibiydi

Ve konuşmaya başladı...