In de greep van een loverboy.

WAARGEBEURDVERHAAL!! 

Lees mee en als je er niet meer tegen kan, stop dan met lezen. 

In de greep van een loverboy. 

Part II. 

Wat vooraf ging: 

'Sarah! Kom naar beneden, we gaan eten!' Riep mijn moeder beneden onderaan de trap. Ik ren de trap af en liep naar de keuken. Ik ging zitten aan tafel en zag dat me moeder vlees heeft gemaakt met aardappelen. Ugh, dat vind ik nooit lekker. Maar bij ons mag je pas van tafel als je alles hebt gegeten, dus op dit moment ook. M'n moeder zat tegenover mij samen met me vader. 

'Hoe ging het op school?' Zei mijn moeder. 

'Ging goed hoor.' Zei ik terwijl ik rondjes maakte met mijn vork. 

'Wat heb je geleerd?' Zei mijn moeder weer. 

'Van alles en nog wat.' Zei ik lachend. Ik zag niemand een lach tonen en ik veegde mijn lach van me gezicht weg en keek neutraal. Mijn vader was helemaal stil, zou ik ook zijn nadat je iemand hebt mishandeld.. 

M'n leven was een ramp en niet zo'n kleine ramp maar een grote. Ik had elke dag wat, net als vandaag. Deze dag was bijna voorbij tot dat.. Tot dat mijn vader een telefoontje kreeg van school. Er werd vertelt dat ik een 3,8 had voor m'n wiskunde proefwerk die ik gister had gemaakt. Ik weet het heel slecht en hij telt nog drie keer mee, als ik een reden had was die reden dan:"Ik kan me niet concentreren als ik veel aan me hoofd heb, met name aan gister." Dat was ook de waarheid, maar ik durf dat niet te zeggen. Aan de ene kant wil ik het wel maar ik doe me vader ook pijn. Ik heb hem zeker teleurgesteld en zeker krijg ik weer een zware straf. 

'SARAHH! KOM NU NAAR BENEDEN!' Riep mijn vader met een schorre stem. 

Ik was zo bang, mijn benen trilden en mijn lippen kregen het koud en ik had kippenvel. Ik was bang, bang voor de gebeurtenis die nu uit gaat komen. 

'Een 3,8, waarom dat cijfer?' 

'Sorry papa, ik had het druk..' Ik wou nog verder praten maar hij liet me dat niet toe. 

'Sorry? Helpt dat? Ga snel je kamer in en je mag een maand nergens heen, na school gelijk naar huis en wij checken dat.' Zei mij vader terwijl hij me moeder aankeek. 

Ik kreeg tranen en gaf geen antwoord, ik rende naar mijn kamer en ging achter de laptop. 

Ik kon bijna niks meer zien, door die tranen van me. Ik had een hekel aan m'n leven. Ik had een poging gedaan, een poging van zelfmoord.. Alleen toen had ik het vermoede dat ik nog veel dingen kan doen in het leven. Gelukkig maar een maand straf.. Beter dat dan vijf maanden. 

Ik deed mijn laptop weg en keek voor me uit. Zal ik gaan slapen? Ookal is het pas 19u. Ik zal gaan slapen en morgen ga ik me ziek melden. Ik laat me ouders het wel weten. Ik ga doen alsof ik ziek ben, ik bedenk wel wat. Hoop dat het lukt.. 

~ 10u ~ 

Het was gelukt! Mijn moeder geloofde het en ze had zelfs medelijden met me. Ik lig nu op de bank in de woonkamer met een zacht dekentje over me heen en een warm kopje thee op tafel. De televisie was aan maar ik lette daar niet op. Ik had m'n boeken op me schoot. Ja joh. Nadat me moeder me had ziekgemeld op school kreeg ik gelijk een lijstje met huiswerk van vandaag. Onze school is zo. Ik had morgen twee toetsen, wiskunde alweer en Nederlands. Voor Nederlands sta ik een goed dus daar heb ik geen moeite mee. Ik sta er alleen een goed voor omdat mijn ouders puur nederlands zijn.. Dat wisten jullie zeker niet he, nu weten jullie het wel.