Düzenlenecek

1》Daddy Issues | Minchan

UYARI: Rahatsız edici ve hassas unsurlar barındırmaktadır.

NOT: BU HİKAYE GERÇEKTE YAŞANMIŞ VE YAŞANMAYA DEVAM EDEN OLAYLARIN, BENİM HAYAL GÜCÜM KATILARAK ORTAYA ÇIKAN BİR DERLEMESİDİR.

Psikolojik bir kurgudur, çocuk istismarı vs. gibi olaylara dikkat çekmek hedeflenmiştir. Romantik bir kurgu değildir.

Daddy kink ve Daddy issues terimlerini karıştırıp, smut okumak için geldiyseniz, lütfen burada okumayı bırakın.

•••

Ecza dolabının boş olduğunu gördüğünde kaşlarını çattı, aldıklarının bu kadar hızlı bitmesi hiç iyi bir şey değildi. Odasına döndü ve kıyafet dolabını açtı, eskiyen bir tişört aldıktan hemen sonra makas yardımıyla tişörtü kesti. Lavaboya gidip yarasını sabun ve su ile temizledi, evde kullanabileceği başka bir şey yoktu zaten. Kestiği tişört parçasını dikkatlice yarasına sardı ve bağladı. Tişörtünden kalan bez parçalarını odasındaki boş çekmecelerden birisine koydu, ileride tekrar lazım olabilirdi.

Üzerine basmakta zorlandığı ayağını sürüyerek mutfağa ilerledi ve var olan malzemeleri dolaptan çıkartarak yemek yapmaya başladı. Babasının eve gelmesine bir saat vardı, o gelmeden iyi bir yemek yapmış olmalı ve yemeği güzelce sunmalıydı. Yemek yapmayı bitirdiğinde masayı hazırladı, ardından salona geçip babasını beklemeye başladı.

Babası her zamanki gibi asık suratı ve çatık kaşları ile geldi eve, ellerini bile yıkamadan oturdu yemek masasına. Minho, babası için hızlıca servis etti yemekleri, bir saniye bile bekletmek istemiyordu. Bay Lee, birkaç kaşık aldığı çorbayı beğenmemiş olacaktı ki elinin tersiyle itti masadan.

''Tuzsuz.''

Tuz atabilirdin...

Elbette bunu yalnızca içinden söyleyebilirdi zavallı çocuk.

''Özür dilerim.''

Dolaptan başka bir tabak aldı ve yemekten koyduktan sonra tabağı babasının önüne bırakırken içinden dua ediyordu, en azından bunu beğensin.

Ne yazık ki işler Minho'nun istediği gibi gitmedi.

''Sen buna yemek mi diyorsun?''

Bay Lee'nin gür sesi minik çocuğun sandalyesine sinmesine sebep oldu.

''Özür dilerim.''

''Özür dilemen hiçbir şeyi değiştirmiyor, boşa gitti tüm malzemeler.''

Oysa ki Minho'nun yemekleri güzel olurdu, her şeyi özenerek yapardı ve hiçbir şeyi ziyan etmezdi. Bay Lee her ne kadar Minho'nun yemeklerinin iyi olmadığını söylese bile onun yemeklerinin fazlasıyla lezzetli olduğunu gayet iyi biliyordu ve Minho uyuduğu zaman arta kalan yemekleri afiyetle mideye indiriyordu.

Minho'nun küçük yaşlarından beri mutfağa ilgisi vardı. Annesi ne zaman yemek yapsa bir köşeye geçerek dikkatle izlemeye başlardı. Zaman geçtikçe annesi ile birlikte yemekler yapmaya da başlamıştı ve bunda gayet iyiydi. Yemeklerini tatma şansına sahip olan insanlar bu yaşında böyle bir el lezzetine nasıl sahip olduğunu anlama konusunda güçlük çekiyordu. Çünkü o yalnızca 15 yaşında olan küçük bir çocuktu.

Tezgahtaki bezi aldı ve babasının keskin bakışları karşısında dökülen çorbayı temizlemeye başladı. Bezi de temizledikten sonra babasının kalın sesini işitti.