ပိုက္တန္းေတြသည္ ဒဏ္ရာခ်က္မ်ားစြာႏွင့္ လက္ေတြကို မျမင္ရက္နိုင္ဖြယ္ ထိုးစိုက္ထားၾကသည္။
တခဏေလးပါပဲ ထိုတစ္ခဏေလးမွာ ဒီလူသားက ထြက္သြားဖို႔ ဆုံးျဖတ္ပစ္လိုက္တာ....႐ူးလိုက္တာလို႔ မဆိုခ်င္ ဒါဟာ ကိုယ့္အျပစ္ခ်ည္းပဲမို႔....
အျဖဴေရာင္ေလးေတြ တစ္စတစ္စ က်န္ေနေသးတဲ့ ဆံပင္အနက္ခပ္အုပ္အုပ္ေလးကို သြယ္စင္းတဲ့ ႏွာတံျဖင့္ တိုးေဝ့ နမ္းရွိုက္ေပမယ့္ နိုးမလာသူ။
ထြက္သြားေတာ့မယ္လို႔ ေသခ်ာေပါက္ ဆုံးျဖတ္ထားပုံပါပဲ။
သူငယ္ခ်င္း....ေကာင္းတူဆိုးဖက္....တိုင္ပင္ေဖာ္တိုင္ပင္ဖက္....အင္း ၿပီးေတာ့ စိတ္တူကိုယ္တူပဲ ျဒပ္မဲ့ျခင္းတစ္ခုကို ၿမိဳသိပ္ထားခဲ့ၾကတဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္ဖက္....
ကုတင္ရဲ႕ ေဘးထိုင္ခုံကို ဟိုေဆာ့ အားအင္မဲ့စြာ ထိုင္ခ်လိဳက္ရင္း အခ်ိန္ေတြ လြန္မွ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ဒိုင္ယာရီ အညိုေလးကို အသံထြက္ ဖတ္ရန္ျပင္လိုက္သည္။
အဖုံးေပၚက မ်က္ရည္စက္ကေလး ႏွစ္စက္ ဒီစာအုပ္ေလးကို ေရးေနစဥ္အတြင္း နာက်င္မႈပဲ ရွိခဲ့တာလား သိခ်င္ပါဘိ။
မင္းနဲ႕ ငါ့ရဲ႕ အေၾကာင္းေတြပဲ ျဖစ္ေနမယ္ဆို ငါ့ရဲ႕ တစ္ဖက္သတ္ အနိုင္က်င့္ျခင္းေတြက စာမ်က္ႏွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေနရာယူထားမွာေတာ့မလြဲနိုင္ေပ။
"ထယ္ေယာင္း အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီလား။ ကိုယ္ဖတ္ျပမယ္ေနာ္....မင္းလက္ေရးေလးက အရမ္းလွတာပဲ...."
ပြင့္မလာတဲ့ မ်က္ဝန္းပိုင္ရွင္ကို ေျပာလိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြက ကိုယ့္မ်က္လုံးေတြမွတဆင့္ စာအုပ္ညိုေလးရဲ႕ ပထမစာမ်က္ႏွာေပၚ သက္ဆင္းၾကသည္။
31 12 2009
*ပထမဆုံးပဲ ကြၽန္ေတာ့္လို စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ကေလကေခ်ကိဳ သူငယ္ခ်င္းလုပ္ဖို႔ လာေခၚခဲ့တာ.....သူ႕နာမည္က ေဂ်ာင္ဟိုေဆာ့တဲ့ သူကေလ နတ္သားေလးလိုပဲ......
ဲဝဲခ်င္ေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို သိမ္းဆည္းၿပီး အၿပဳံးတစ္ပြင့္ႏွင့္ အိပ္ေမာက်ေနသူကို မခ်ိတင္ကဲျဖင့္
"ထယ္ေယာင္းမင္းဟာေလ....အလယ္တန္းေက်ာင္းထဲက ဒီစာအုပ္ကေလးကို ဘယ္လိုေတာင္ ငါမျမင္ေအာင္ ဝွက္နိုင္ခဲ့တာလဲ။"
YOU ARE READING
Angel
Fanfictionငါဟာ အိန်ဂျယ်တစ်ပါး မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး ထယ်....မင်းသည်သာ ငါ့နတ်သားပါ Sep 9 2022
