- HAFTA SONU -
Herkes gerekli eşyalarını alıp okulun önünde toplanmışlardı ,Hyunjin hoca yoklamayı alıp herkesi otobüse bindirdi bir saat sonra kamp yerine vardılar
Hyunjin : önce otobüsteki çadırları alıp kurucaz sonra serbestsiniz .
Felix : hocam dört tane çadır var ama
Hyunjin : iki kişilik çadır onlar
Changbin : ozaman ben seungmin'le kalırım olurmu seung ?
Seungmin : peki
Jeongin : bende Chan'la kalıyorum
Minho : bende Han
Felix : hocam ben kaldım
Hyunjin : sende benlesin ,şimdi kurabilirsiniz çadırları
Felix : doğru duydum değil mi Hyunjin hocayla bennnn
Changbin : evet
Felix : çok mu sıcak oldu bana mı öyle geliyo
Han : haha sana öyle geldi
Herkes çadırını kurmaya başladı
Changbin : küsmüsün bana ?
Seungmin : kızgınım sadece
Changbin : üzgünüm
Seungmin : üzgün olman olanları değiştirmez
Changbin : haklısın
Bir saat sonra
Minho , Han ,Changbin yemek hazırlıyorlardı
Seungmin de onları seyrediyordu
Minho : yemek hazır
Han : seungmin diğerlerini çağırırmısın ?
Seungmin : tamam
Seungmin önce Felix ve Hyunjin hocaya söyledi
en son Chan ve jeongin'in çadırına gitti
Seungmin onları tam öpüşecekken gördü
kalbine sanki bıçak saplanmış gibiydi Chan'ı
bu halde görünce...
Jeongin : ne oldu ?
Seungmin : yemeğe çağırmak için geldim
Jeongin : tamam
Seungmin kendi çadırına girdi gözleri dolmuştu ve kalbi acıyordu
Jeongin : işe yaradı mı sence ?
Chan : yaradı , hadi gidelim
Chan ve jeongin changbin'lerin yanına gittiler
Changbin : seungmin nerde ?
Jeongin : bilmiyorum
Changbin : siz başlayın ben gelicem
Changbin çadırda olabileceğini düşünüp
oraya gitti düşündüğü gibide olmuştu
Changbin : seungmin ne oldu ?
Seungmin : yok bişey
Changbin : gözlerin kızarmış
Seungmin : iyi hissetmiyorum
Changbin : canın bişeyemi sıkıldı ?
Seungmin : sadece yorgunum uyusam iyi olur
Changbin : ilaç ister misin ?
Seungmin : gerek yok
Yemeklerini yiyip çadırlara geçtiler herkes uyuyordu seungmin'i uyku tutmayıp çadırdan
çıktı gökyüzünü görebileceği bir yere oturdu
bir yandan gökyüzünü seyrediyordu bir yandanda Chan'ı düşünüyordu onu düşündükçe
gözleri doldu en sonunda kendini bırakıp
ağlamaya başladı bu arada Changbin seungmin'in çadırda olmadığını farkedip
çadırdan çıktı seungmin'i görüp yanına gitti
ağladığını farketti .
Changbin : seungmin
Seungmin birşey demeden changbin'e sarıldı
Changbin : niye ağlıyorsun ?
Seungmin Changbin'in elini tutup kalbine koydu
Seungmin : kalbim acıyor Changbin
Changbin : anlat bana
Seungmin : başkasıyla öpüşürken gördüm
Changbin : anlamıyorum kimi ?
Seungmin : C-Chan
Changbin : ne
Seungmin : aşık oldum
Changbin : anlıyorum seni ama ağlama
Seungmin : nasıl anlıyorsun ?
Changbin : seung ben sana aşığım
Seungmin : ciddimisin ?
Changbin : evet ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SHADOW || SEUNGMİN
Fanfiction" kendine aşık edip bir köşeye atamazsın beni " diyerek çıkıştı seungmin ama Chan'ın umrunda değildi .....
