Mr. Dream Boy

Chapter 2

Inside the Car, the two siblings we're busy on their own business. Terrence is driving while Raine is reading her book of Philosophy.

Hindi man halata kay Raine pero running for valedictorian siya. At ang kuya niya ay 3rd year college na sa parehong paaralan. He's taking Bachelor of Science in Civil Engineering.

"Baka di nga pala kita masundo mamaya Raine. May tatapusin kaming project ng mga groupmates ko eh."
"Ahh~okay lang kuya. I think sasabay na lang ako kina Bryan." Sagot nito na hindi man lang inaalis ang mata sa binabasa.
"WHAT? WHO'S THAT RYAN?" Medyo gulat at pasigaw ang pagkakasabi ng binata na ikinagulat naman ni Raine kaya napatingin ito sa kausap.
"Huh? Problema mo kuya? Its BRYAN! Not RYAN! tss" iritadong sagot ni Raine kay Terrence.
"Hell yeah. Edi Bryan! Sino naman yung kumag na yun?"
"Sign of Aging na talaga tsk tsk -_- Si Bryan, Kuya. Yung kaibigan namin ni Monette."
"Kailan pa? Di ko kilala yun. Wag na wag kang sasama dun ha? Susunduin na kita mamaya. Hintayin mo ko, Raine."
"Pero kuya-"
"Walang pero, pero. Sa ayaw at gusto mo, susunduin kita. Kung di mo ko hihintayin, mabuti pang wag ka nang pumasok ngayon pa lang." halata ang galit sa boses nito.
"Tss okay, fine. As if naman may magagawa ako."
"Buti alam mo."

After that, naging tahimik na ulet ang dalawa. Halatang hindi sila magkasundo ngayon. Maya-maya, nagsalita na si Terrence dahil hindi din naman niya matiis ang kapatid.

"Hey Raine, Are you mad?" May halong pag-aalala at kaba ang boses nito.
"Ayy hindi. HINDI talaga, kuya. Naka-smile pa nga ako eh" Raine answered with sarcasm.
Napabuntung hininga ang binata. "Hay, Okay. I'm sorry Raine. I'm just protecting you from any harm. Ako ang kuya mo, that's natural."
"Alam ko naman po yun eh. Ang OA na kasi kuya. Si Bryan po yun, mabait yun tsaka kasama ko din naman sina monette eh. Sasabay na ko sa kanila pauwi tutal di mo naman ako masusundo eh."
"Fine. Mabait na siya kung yan ang sinasabi mo pero di mo pa din maaalis sakin ang mag-alala. And kailan ka pa nagkaroon ng manliligaw?  Who said na pwede na?"
"Kuya! Kaibigan po hindi Ka-i-bigan!" at hinampas niya ang kapatid.
"Raine! I'm driving. Stop it!" Pinanggigigilan na kasi siya nito. Kinukurot-kurot ang braso niya at pisngi.
"HAHAHAHAHA! Ang taba mo na kuya! HAHAHAHA!"
"Muscle yan Raine hindi taba tsk"
"Yabang nito! Hahaha whatever kuya." Sabay dila.
"Ano? Di ka na galit? Pinagtri-tripan mo na naman ako eh."
"Hmm pwede na. May kulang eh." And she points her cheeks.
Tinignan siya ni Terrence saglit at natawa.
"Huh? Bakit ka natatawa dyan?" Tanong ni Raine.
"You're such a kid talaga. But a cute one." Sabay kindat sa Kapatid.
"Pwe! Hahaha kuya wag mo kong idaan sa mga pa-cute mo ah. Kung sa mga girls out there halos mahimatay na sa tingin mo at atakihin sa puso kapag gumanyan ka pa. Ako hindi. Are you kidding me? We're brothers and sisters here. lols." Sabay dila ulet sa kapatid.
"Hahaha wala talaga akong panama sa'yo, Raine. Ikaw na. Ikaw na--------"
"Huh? Anong sinabi mo kuya?" Hindi na kasi narinig ni Raine ang huling sinabi nito dahil pabulong na ito.
"Wala. Maganda ka nga, bingi naman. O nandito na tayo, bumaba ka na at baka malate ka pa sa klase mo. Don't forget, susunduin kita. Bye na."
"Ayy ganun? Di ko napansin ah. Opo, Kuya. Got to go. Ingat. Love you! Salamat sa paghatid. :)" At bumaba na to at nagpaalam na sa kapatid.
"You're always welcome. I love you too, Raine. So much. Kung alam mo lang." Pero ang sinabi nito ng binata ay hindi na narinig na ng dalaga at sinadya niya ito.

Umalis na din agad si Terrence at pumunta sa College Campus nila para pumasok na din. That starts again another day of their lives.

-------------------------------------------------------------

Chapter two is done. Salamat po sa pagbabasa.
Comment po kayo, please hihi XD