I Love You But I Shouldn't

The First!

Author's Note:

Hey hey hey hey! Wazzup? Angelica Del Rosario Relos here! Your dearest frustrated author! XD plss read this story. Actually, project ko itong story na to sa English Subject namin. I translated it na. So please read this! Thank you! Kamsa! Arigatou!

-----

Roxette:

“Pwede ba Kenneth?! Tigilan mo na ko!” Sigaw ni Roxette.
“Yan ba talaga ang gusto mo? Sige.” Naglakad papalayo si Kenneth.
Nang makalayo na ito ay biglang napaluhod si Roxette at umiyak ng umiyak. Si Kenneth ang childhood bestfriend ni Roxette. Hindi malaman ni Roxette kung anong mas papahalagahan niya kung ang FRIENDSHIP ba nila o pag-ibig nito kay Kenneth. Naduwag siyang sabihin ito dahil alam niyang may nililigawan na din si Kenneth. At dahil na rin sa nangyari kanina, hindi na din siya sigurado kung pati FRIENDSHIP ay naligtas niya.

Kenneth:

“Bakit ba ganun siya? Bakit ba ganto din ako? Kung sinabi ko na kasi nung una pa lang! Wala na eh! Ang tanga ko! Ang tanga tanga ko!”
Si Kenneth na kinakausap ang sarili. Si Kenneth na gulong-gulo ang isip ngayon. Hindi niya maisip kung ano bang gagawin niya. Hindi niya na alam. Palihim niyang minamahal si Roxette simula pa nung bata sila. Pero hindi niya man lang ito masabi sabi dahil na din sa ayaw niyang masira ang FRIENDSHIP nila.

Belinda’s POV:
Matagal ko ng alam ang nararamdaman nila para sa isa’t isa. Ayoko lang talagang mangialam. Isa ako sa malalapit na pinsan ni Roxette. Siguro ngayon ay kailangan ko ng mangialam. Hindi ko kayang nakikitang ganto ang pinsan ko. Ilang araw na siyang hindi pumapasok. Ilang araw na siyang nagkukulong sa kwarto niya. Konti lang ang kinakain niya. Araw-araw siyang umiiyak.
“Lin!” sigaw ni auntie Rose, mommy ni Roxette.
“Bakit po Auntie Rose?”
“Mag-impake ka na, kailangan natin pumunta ng ibang bansa.”
“Huh? Bakit Auntie? May nangyari po ba kina Lolo sa States?”
“Wala naman Lin. It’s about your cousin. May butas ang puso ni Roxette. And we’re afraid na baka mas lalong lumaki ito.”
“Alam ba to ni Roxette, auntie?” tumango lang si auntie. Hindi ko alam ang mararamdaman ko ngayon para kay Roxette.
Pumasok muna ako sa kwarto ko at nag-impake ng mga damit. Pagkatpos ay pumunta ako sa kwarto ni Roxette. Kumatok ako. Ilang beses na akong kumakatok pero wala pa din sumasagot. Kaya binuksan ko na lang ang pintuan. Andun lang siya sa may bintana at nakatulala. Haaaaaay. Tiningnan ko mula sa likod ang katawan niya. Pumayat siya. Naaawa ako sa pinsan ko.
“Roxette, okay ka lang ba? Come on. You can talk to me if you want to lessen that pain in your heart.” Ngumiti lang sakin si Roxette.
“Anong gagawin ko Lindy? Mahal ko siya. Gusto kong malaman niya ang totoo kong nararamdaman para sakanya bago ako umalis. Malay natin? Nagpapagamot ako sa States, kunin na ko ni Papa Jesus.” Halos paiyak niyang tugon sakin.
“I’ll help you Couz. Gumawa ka ng letter para kay Kenneth, dun mo isulat ang lahat ng gusto mong sabihin. Ako ang magbibigay sakanya mamaya. Babalik ako dito. Cheer up Roxette! Gagaling ka.”
“Thanks Couz Linds.” That was the last word I heard from Roxette. Dahil nung time na pagbalik ko sa kwarto niya ay nakahiga na siya sa sahig at walang buhay. Dinala pa naming siya sa hospital pero wala na talaga. Wala na si Roxette. Bumalik kami sa bahay nina Roxette. Kakapasok pa lang naming ay humagulgol na si Auntie Rose. Hindi ko muna sila pinansin. Umakyat ako sa kwarto ko, humiga. Sa pagkakahiga ko ay may biglang sumagi sa isipan ko. YUNG SULAT! Pumunta ako sa kwarto ni Roxette at nakita ko sa desk niya ang isang sobre. Siguro, ito yun. Dali-dali akong bumaba at nagpaalam kina auncle na may pupuntahan lang ako. Naibigay k okay Kenneth ang sulat. Ibinigay niya ulit sakin ang sulat at binasa ko naman iyon.

-----
AN again!
Cut muna natin dyan! Next up! Kenneth's side. Byiee!

Pls READ, COMMENT, VOTE and BE A FAN! xD